A Strange Thing To Say - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

I know it must seem to you like the strangest thing to say,

But in the winter of his presence I’ve always felt warm and safe.

I always knew no skirt no suit would ever bother me,

As long as he is present, as long as this man stayed close to me.

I do like his company, I enjoy it, in fact,

He’s the only human friend that I ever had,

Which is quite ironic, 'cause he’s mostly occupied

By the methods that exist to blow out people’s lights…

I wouldn’t be surprised at all,

If someday I found out

That he had thoroughly checked on my life

And on my background,

And confidently reconfirmed

By the things he didn’t find,

He then granted me access to a small part

Of his secret life…

I know it must seem to you

Like the strangest thing to say,

But in the winter of his presence

I’ve always felt warm and safe…

I never had to worry though, it can’t give me the chills,

Because, you see, men are the only species that he kills.

Oh, that’s why I love his company, quite enjoy it, in fact,

He is the only human friend that I ever had.

I rarely ponder on him

In the wayward hours of the day,

But am surprised at my own delight

I find in seeing him again.

White shirt, black tie, exquisite twine,

I’m brewing tea, he’s having wine.

It’s quite seductive, if it’s right,

The perfect way to spend the night…

I do like his company, I enjoy it, in fact,

He’s the only human friend that I ever had,

Which is quite ironic, 'cause he’s mostly occupied

By the methods that exist to blow out people’s lights…

I never had to worry though, it can’t give me the chills,

Because, you see, men are the only species that he kills.

Oh, that’s why I love his company, quite enjoy it, in fact,

He is the only human friend that I ever had.

Each act performed is like a ballet, a prayer, precise and acute.

Oh, how I do admire such perfect business-like attitude,

Both in style and execution, virtuously immaculate… -

And flawlessly equated to the savage fee that he has set.

Built just like the ideal of an athlete, my champion of sorts.

His price is one that only broken hearts are willing to afford.

Death is always quite disastrous, messy, common and obscene,

But in the golden hour when he leaves all is stainless, all is clean…

If I, one day, might also decide to need

This special kind of service that this man provides,

Oh, I will pray that my fate kindly agrees to the plot,

And sends someone like this man to come and finish the job.

Because I just cannot bear the foul and blasphemous thought

That involves getting slain by some filthy amateur’s hands.

I know it must seem to you like the strangest thing to say,

But in the winter of his presence I always felt warm and safe.

I know that you must surely think me mad,

But he’s the most human friend that I ever had…

Ik weet dat je het vreemd vindt om te zeggen,

Maar in de winter van zijn aanwezigheid heb ik me altijd warm en veilig gevoeld.

Ik heb altijd geweten dat geen enkele rok me ooit zou storen,

Zolang hij aanwezig is, zolang deze man dicht bij me bleef.

Ik hou van zijn gezelschap, ik geniet er zelfs van,

Hij is de enige menselijke vriend die ik ooit heb gehad,

Wat best ironisch is, want hij is vooral bezig

Door de bestaande methoden om het licht van mensen uit te blazen...

Het zou me helemaal niet verbazen,

Als ik er ooit achter zou komen

Dat hij mijn leven grondig had gecontroleerd

En op mijn achtergrond,

En vol vertrouwen herbevestigd

Door de dingen die hij niet vond,

Hij gaf me toen toegang tot een klein deel

Van zijn geheime leven...

Ik weet dat het je moet lijken

Zoals het vreemdste om te zeggen,

Maar in de winter van zijn aanwezigheid

Ik heb me altijd warm en veilig gevoeld...

Ik hoefde me echter nooit zorgen te maken, ik krijg er geen koude rillingen van,

Want zie je, mannen zijn de enige soort die hij doodt.

Oh, daarom hou ik van zijn gezelschap, geniet er zelfs van,

Hij is de enige menselijke vriend die ik ooit heb gehad.

Ik denk zelden aan hem

In de eigenzinnige uren van de dag,

Maar ik ben verrast door mijn eigen vreugde

Ik vind het terug om hem weer te zien.

Wit overhemd, zwarte das, prachtig touw,

Ik ben thee aan het zetten, hij drinkt wijn.

Het is best verleidelijk, als het klopt,

De perfecte manier om de nacht door te brengen…

Ik hou van zijn gezelschap, ik geniet er zelfs van,

Hij is de enige menselijke vriend die ik ooit heb gehad,

Wat best ironisch is, want hij is vooral bezig

Door de bestaande methoden om het licht van mensen uit te blazen...

Ik hoefde me echter nooit zorgen te maken, ik krijg er geen koude rillingen van,

Want zie je, mannen zijn de enige soort die hij doodt.

Oh, daarom hou ik van zijn gezelschap, geniet er zelfs van,

Hij is de enige menselijke vriend die ik ooit heb gehad.

Elke uitgevoerde handeling is als een ballet, een gebed, nauwkeurig en acuut.

Oh, wat bewonder ik zo'n perfecte zakelijke houding,

Zowel in stijl als uitvoering, deugdzaam onberispelijk... -

En feilloos gelijkgesteld aan de woeste vergoeding die hij heeft vastgesteld.

Gebouwd als het ideaal van een atleet, mijn soort kampioen.

Zijn prijs is er een die alleen gebroken harten bereid zijn te betalen.

De dood is altijd behoorlijk rampzalig, rommelig, gewoon en obsceen,

Maar in het gouden uur wanneer hij vertrekt, is alles roestvrij, alles is schoon...

Als ik op een dag ook zou kunnen besluiten om

Dit speciale soort service dat deze man biedt,

Oh, ik zal bidden dat mijn lot vriendelijk instemt met het complot,

En stuurt iemand zoals deze man om de klus te klaren.

Omdat ik de vuile en godslasterlijke gedachte gewoon niet kan verdragen

Dat houdt in dat je wordt gedood door de handen van een smerige amateur.

Ik weet dat je het vreemd vindt om te zeggen,

Maar in de winter van zijn aanwezigheid voelde ik me altijd warm en veilig.

Ik weet dat je me vast gek vindt,

Maar hij is de meest menselijke vriend die ik ooit heb gehad...