Über den Fluss - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

He woke up, as his flesh fell off … slice by slice,

Floating high up in the air, more than ten-thousand miles.

He said, he was crucified underneath a baneful sky,

Had nails through feet and hands,

Yes, also nails in his eyes.

In defiance of all living things he hang there … upside down,

His poor, vicious face almost touching the ground.

He knows well where he’s been,

Don’t let him in !!!

He claimed twelve-thousand crucifixes transformed

into distorted sombre trees,

Blood ran down their scarred trunks,

Gushed slowly dripping out of the leaves.

The offering gathered in a chalice, all golden,

Held by the dirty hands of a black-bearded man,

His face sheer spitefulness.

He knows well where he’s been;

So, don’t let him, don’t let him in …

Don’t let him in !!!

Hij werd wakker toen zijn vlees eraf viel... stukje voor stukje,

Hoog in de lucht zwevend, meer dan tienduizend mijl.

Hij zei, hij werd gekruisigd onder een onheilspellende hemel,

Had spijkers door voeten en handen,

Ja, ook spijkers in zijn ogen.

In strijd met alle levende wezens hangt hij daar ... ondersteboven,

Zijn arme, gemene gezicht raakte bijna de grond.

Hij weet goed waar hij is geweest,

Laat hem niet binnen!!!

Hij beweerde dat twaalfduizend kruisbeelden waren getransformeerd

in vervormde, sombere bomen,

Bloed liep langs hun met littekens bedekte slurf,

Gushed langzaam druipend uit de bladeren.

Het offer verzameld in een kelk, helemaal van goud,

Vastgehouden door de vuile handen van een man met een zwarte baard,

Zijn gezicht pure haat.

Hij weet goed waar hij is geweest;

Dus, laat hem niet binnen, laat hem niet binnen...

Laat hem niet binnen!!!