Our Lives Would Make a Sad, Boring Movie - The Hotelier

And to the people making life from lust, abusing trust,

And the fuckers who made fools out of the best of us:

You’ve swayed the public thought that they’re all that they’ve bought,

And otherwise they’re ugly people that will soon be dust.

And to the schools that brought us up and had us 'socialized',

Teaching us the world through hall passes and single file lines.

We are discouraged to ask questions or to raise a fist.

No wonder nobody can tell there’s something so much fucking bigger than this.

And we say everyday that we won’t grow up to live the lives that they do,

And yet we only walk on footsteps that they set for us instead of clearing

paths towards

Promised lands we dreamt about, and better worlds we read about.

We leave our higher educations that we all 'must' get

With a signature stamped paper and a mound of debt.

The bank has got us by the throat and then we’re forced to settle

For the jobs we hate, 9 to 5, 40 hours, 40 years

Til the day we are too weak to work, too frail to play.

No friends or lovers because they’ve all passed away.

We’ve waited for this day all of our lives long,

And on our death bed the stereo plays our favorite teenage anthem song.

We sing along.

We sing along.

We sing along.

(We sing along.)

(We sing along.)

(We sing along.)

And to white, middle-class, suburban kids: start dealing with your privileges.

Smash your TV, read a book, or see the world instead.

Enjoy the simple things in life because you can,

Like your family, friends, community, and local bands.

If there’s one thing in your life that you’ll never forget,

It’s that we’re dead in the future but we’re not dead yet.

Your life starts right now so start acting like it,

Or else you’ll wake up one day feeling like a silhouette.

En aan de mensen die leven maken van lust, vertrouwen misbruiken,

En de klootzakken die de beste van ons voor de gek hebben gehouden:

Je hebt het publiek doen denken dat ze alles zijn wat ze hebben gekocht,

En anders zijn het lelijke mensen die binnenkort stof zullen zijn.

En aan de scholen die ons hebben grootgebracht en ons hebben laten 'socialiseren',

Leer ons de wereld door middel van gangpassen en enkele rijen.

We worden ontmoedigd om vragen te stellen of een vuist te heffen.

Geen wonder dat niemand kan zien dat er iets zo verdomd groter is dan dit.

En we zeggen elke dag dat we niet zullen opgroeien om het leven te leiden dat zij doen,

En toch lopen we alleen op voetstappen die ze voor ons hebben gezet in plaats van op te ruimen

paden naar

Beloofde landen waar we over droomden, en betere werelden waar we over lazen.

We verlaten onze hogere opleidingen die we allemaal 'moeten' halen

Met een handtekening gestempeld papier en een berg schuld.

De bank heeft ons bij de strot en dan moeten we schikken

Voor de banen die we haten, 9 tot 5, 40 uur, 40 jaar

Tot de dag dat we te zwak zijn om te werken, te zwak om te spelen.

Geen vrienden of geliefden omdat ze allemaal zijn overleden.

We hebben ons hele leven lang op deze dag gewacht,

En op ons sterfbed speelt de stereo ons favoriete tienerlied.

We zingen mee.

We zingen mee.

We zingen mee.

(We zingen mee.)

(We zingen mee.)

(We zingen mee.)

En voor blanke kinderen uit de middenklasse uit de voorsteden: begin met het omgaan met uw privileges.

Sla je tv kapot, lees een boek of bekijk de wereld.

Geniet van de simpele dingen in het leven, want dat kan,

Zoals je familie, vrienden, gemeenschap en lokale bands.

Als er één ding in je leven is dat je nooit zult vergeten,

Het is dat we dood zijn in de toekomst, maar we zijn nog niet dood.

Je leven begint nu, dus begin je zo te gedragen,

Anders word je op een dag wakker met het gevoel als een silhouet.