Your Deep Rest - The Hotelier

«So while you’re fixing up your bed

So while you’re organizing drawers

Could you just listen to the problems had

With problems of yours?

And what’s that note you’re writing there?

Why are you giving me this back?

This was a gift from when we met

Back when you weren’t so upset»

I called in sick from your funeral

The sight of your body made me feel uncomfortable

I couldn’t recognize your shell

Your branching off had met an end

From all the weight that made you bend

And when you tried to shed your leaves

You pined for warmth as they said

«Your lack of love for your dear self

Is sapping all of us here out!

Trace your roots back to the ground

Work out the knotholes for yourself»

I called in sick from your funeral

The sight of your family made me feel responsible

And I found the notes you left behind

Little hints and helpless cries

Desperate wishing to be over

You said you’re trapped in your body

And getting deeper every day

They diagnosed you born that way

They say it runs in your family

A conscious erasure of working class background

Where despair trickles down

Imbalanced chemical crutch

Open up, swallow down

You said «Remember me for me

I need to set my spirit free»

I called in sick from your funeral

(I called in sick, I called in sick)

Tradition of closure nearly felt impossible

(I called in sick, I called in sick)

I should have never gave my word to you

Not a cry, not a sound

Might have learned how to swim

But never taught how to drown

You said «Remember me for me»

I watched you set your spirit free

«Dus terwijl je je bed opmaakt

Dus terwijl je lades ordent

Kun je even luisteren naar de problemen die je had?

Met problemen van u?

En wat is dat briefje dat je daar schrijft?

Waarom geef je me dit terug?

Dit was een cadeau van toen we elkaar ontmoetten

Toen je nog niet zo van streek was»

Ik heb me ziek gemeld van je begrafenis

De aanblik van je lichaam gaf me een ongemakkelijk gevoel

Ik kon je schelp niet herkennen

Je aftakking was tot een einde gekomen

Van al het gewicht waardoor je bukte

En toen je probeerde je bladeren af ​​te werpen

Je snakte naar warmte zoals ze zeiden

"Je gebrek aan liefde voor je dierbare zelf"

Sappt ons allemaal hier uit!

Traceer je wortels terug naar de grond

Werk zelf de knoopgaten uit»

Ik heb me ziek gemeld van je begrafenis

Door de aanblik van je familie voelde ik me verantwoordelijk

En ik vond de aantekeningen die je achterliet

Kleine hints en hulpeloze kreten

Wanhopig verlangend om voorbij te zijn

Je zei dat je gevangen zat in je lichaam

En elke dag dieper worden

Ze hebben vastgesteld dat je zo bent geboren

Ze zeggen dat het in je familie zit

Een bewuste verwijdering van de achtergrond van de arbeidersklasse

Waar wanhoop naar beneden sijpelt

Ongebalanceerde chemische kruk

Open, slik naar beneden

Je zei: "Onthoud mij voor mij"

Ik moet mijn geest bevrijden»

Ik heb me ziek gemeld van je begrafenis

(Ik heb me ziek gemeld, ik heb me ziek gemeld)

Traditie van sluiting voelde bijna onmogelijk

(Ik heb me ziek gemeld, ik heb me ziek gemeld)

Ik had je nooit mijn woord moeten geven

Geen schreeuw, geen geluid

Heeft misschien geleerd hoe je moet zwemmen

Maar nooit geleerd hoe te verdrinken

Je zei: "Onthoud mij voor mij"

Ik zag hoe je je geest bevrijdde