Among the Wildflowers - The Hotelier

You we born on a leap year.

Fill in the gaps.

Spinning gears keep catching your cracks,

skipping teeth,

keep calling you back,

telling stories pretending they’re fact.

Let me go.

Too unstable to wane.

Chewing wildflowers to numb the pain.

Cut the lines.

You’ll be fine

but if you break when I break, will you carry me away?

Will you fall on your blade just to hear when I’m saying I can’t?

You came out.

Started bruising.

Find it tough to admit when your losing.

Oh, what should i think?

Carefully crafted commercial disaster.

They take what you’re after to get what they want out of you.

Dissociate from touch.

You’re tilting to pull the others with you.

Posed shakespearean skull, we see in different pictures.

You play the imperial

stealing the power to waste away.

You took the comfort from the lights in her soul.

Projected map of the body:

it’s crass, abject, colonial.

You passed dis-ease presented to you at birth.

Held underwater told to scream your self worth.

It wasn’t good enough.

Entrust the secrets to the backs of your arms.

Killing the self as to protect it from harm

Jij we zijn geboren op een schrikkeljaar.

Vul de gaten in.

Draaiende tandwielen blijven je scheuren opvangen,

tanden overslaan,

blijf je terugbellen,

verhalen vertellen alsof ze feiten zijn.

Laat me gaan.

Te onstabiel om af te nemen.

Kauwen op wilde bloemen om de pijn te verdoven.

Snijd de lijnen.

Het zal goed met je gaan

maar als jij breekt als ik breek, wil je me dan wegdragen?

Val je op je mes om te horen wanneer ik zeg dat ik het niet kan?

Je kwam naar buiten.

Begon blauwe plekken.

Vind het moeilijk om toe te geven wanneer je verliest.

Oh, wat moet ik denken?

Zorgvuldig gemaakte commerciële ramp.

Ze pakken wat je zoekt om te krijgen wat ze van je willen.

Dissociëren met aanraking.

Je kantelt om de anderen met je mee te trekken.

Geposeerde Shakespearean-schedel, zien we op verschillende foto's.

Jij speelt de imperial

de macht stelen om weg te kwijnen.

Je nam de troost van de lichten in haar ziel.

Geprojecteerde kaart van het lichaam:

het is grof, abject, koloniaal.

Je hebt een ziekte doorstaan ​​die je bij je geboorte werd aangeboden.

Onder water gehouden en gezegd dat je je eigenwaarde moet uitschreeuwen.

Het was niet goed genoeg.

Vertrouw de geheimen toe aan de achterkant van je armen.

Het zelf doden om het te beschermen tegen schade