Piano Player - The Hotelier

Inside your room there’s 40 few

Remaining figures of new moons

To curve around your axle heart

In hopes that something new will start

They’re winding down they’re closing ranks

To rest another 30 days

You lay and watch them wax and glow

You hold them in your hand and let them

A kid half my age

Baby’s breath and meadow sage

Clutched in her hands like trophy game

Just like the wild world was tame

Was granted home and tender care

Into an awkward piece of ware

Three-quarters full or quarter-drained

And both adversely sure how long they will sustain

My eyes greet hers and hers do mine

And then the room becomes her shrine

An older ma’am sets herself straight

And then she smiles with 88

Remembered loves and morning suns

Until her woven heart was sung

Her fingers dropped like falling rain

The entire room awash with the sustain

You always said that you don’t dance

But then a heel turn to a shadow stance

I’m rung like sodden cloth

And the autumn leaves turn over

Across your floor, into the hall

And I’ve declined into a crawl

And you decompress and fall away

But this floor is raised on beams of trust

And there’s room enough for both of us, so stay

Sustain

Inside your room there’s 40 few

Remaining figures of new moons

To curve around your axle heart

In hopes that something new will start

The things you grow are set to die

You cling to them with knuckles white

So wind me up, to clear the floor

And I don’t know if I know love no more

In je kamer zijn er 40 paar

Resterende cijfers van nieuwe manen

Om rond uw ashart te buigen

In de hoop dat er iets nieuws begint

Ze zijn aan het afbouwen, ze sluiten de gelederen

Nog 30 dagen rust

Je ligt en kijkt hoe ze waxen en gloeien

Je houdt ze in je hand en laat ze

Een kind dat half zo oud is als ik

Baby's adem en weidesalie

In haar handen geklemd als een trofeespel

Net zoals de wilde wereld tam was

Werd thuis- en tedere zorg verleend

In een onhandig stuk aardewerk

Driekwart vol of kwart leeg

En beide negatief zeker hoe lang ze zullen volhouden

Mijn ogen begroeten de hare en die van haar de mijne

En dan wordt de kamer haar heiligdom

Een oudere mevrouw stelt zichzelf recht

En dan lacht ze met 88

Herinnerde liefdes en ochtendzonnetjes

Tot haar geweven hart werd gezongen

Haar vingers vielen als vallende regen

De hele kamer overspoeld met de sustain

Je zei altijd dat je niet danst

Maar dan draait een hiel naar een schaduwhouding

Ik word gebeld als een doorweekte doek

En de herfstbladeren draaien om

Over uw verdieping, de hal in

En ik heb geweigerd om te kruipen

En je decomprimeert en valt weg

Maar deze verdieping is verhoogd op vertrouwensbalken

En er is ruimte genoeg voor ons allebei, dus blijf

Aanhouden

In je kamer zijn er 40 paar

Resterende cijfers van nieuwe manen

Om rond uw ashart te buigen

In de hoop dat er iets nieuws begint

De dingen die je kweekt, gaan dood

Je klampt je eraan vast met witte knokkels

Dus wind me op om de vloer vrij te maken

En ik weet niet of ik liefde niet meer ken