End of Reel - The Hotelier

First breath following wakes of the

Palms pressed, brushed on my arm and then

Wave stretched sending me off to descend

Leading me into the bend

Keep pulsing my hand to the beat of you

Shapeless hiss hanging over the

Mixes of midnight and twilight

It passes, dims to make space and suspend

While she’s singing her swan song again

It got stuck in my head as the sound of you

In the night, we will celebrate cyclical spin

As we ritually send off the fire at both ends

Yet I’m blanketed, wet with the thought in my head

I don’t know what I want what I want’s where I’ve been

The kind of thing that hangs inside a moment

A kiss of good that’s temperate and golden

That permeates the surface of the woven

And seeps into the piece of you inside of my head

Goodness, present and hallowed

Is thanking walls of the shallow

Embankments for flowing in over the

Ranks of soldiering messes of

Dayglow blades scorched by hovering halos

Washing away until I don’t even cringe at the thought of you

In the light of the day, stabilize and reset

And then burn in the image until I can’t forget

And end ceaselessly speaking until Nothing is unsaid

I don’t know what I want what I want is where I’ve been

In the night will you rest your head into my hands

Will you disrupt this pattern from starting again?

If I ask you for Nothing will Nothing there stand?

I don’t know what I want, what I want’s where I’ve been

I don’t know what I want, what I want’s where I’ve been

I don’t know what I want, what I want’s where I’ve been

I don’t know what I want, what I want’s where I’ve been

And Oh, the resonant calm comes hard

And hums off the walls of the block uncarved

And it’s new, but I don’t know what to do

With the sight of you brimming

The sight of you brimming

The sight of you

The sight of you brimming

Eerste ademhaling na ontwaken van de

Handpalmen tegen elkaar gedrukt, over mijn arm gestreken en dan

Wave uitgerekt en stuurde me af om af te dalen

Leidt me de bocht in

Blijf mijn hand pulseren op het ritme van jou

Vormloos gesis dat over de hangt

Mixen van middernacht en schemering

Het gaat voorbij, wordt gedimd om ruimte te maken en op te schorten

Terwijl ze weer haar zwanenzang zingt

Het bleef in mijn hoofd hangen als het geluid van jou

In de nacht vieren we de cyclische spin

Omdat we het vuur ritueel aan beide kanten afvuren

Toch ben ik onder de deken, nat van de gedachte in mijn hoofd

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil, daar ben ik geweest

Het soort dingen dat in een moment blijft hangen

Een kus van het goede dat gematigd en goudkleurig is

Dat doordringt het oppervlak van het geweven materiaal

En sijpelt in het stukje van jou in mijn hoofd

Goedheid, aanwezig en geheiligd

Dankt de muren van het ondiepe?

Dijken om in te stromen over de

Rangen van soldatengevechten van

Dayglow-bladen verschroeid door zwevende halo's

Wegspoelen tot ik niet eens ineenkrimp bij de gedachte aan jou

In het licht van de dag stabiliseren en resetten

En dan de afbeelding inbranden tot ik het niet meer kan vergeten

En stop onophoudelijk met praten totdat Niets ongezegd is

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil is waar ik ben geweest

In de nacht wil je je hoofd in mijn handen laten rusten

Doorbreek je dit patroon door opnieuw te beginnen?

Als ik je om niets vraag, zal er dan niets blijven staan?

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil is waar ik ben geweest

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil is waar ik ben geweest

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil is waar ik ben geweest

Ik weet niet wat ik wil, wat ik wil is waar ik ben geweest

En oh, de resonerende rust komt hard

En neuriet de muren van het blok ongebeeldhouwd

En het is nieuw, maar ik weet niet wat ik moet doen

Met de aanblik van jou boordevol

De aanblik van jou boordevol

De aanblik van jou

De aanblik van jou boordevol