Lonely Hearts Club - The Hotelier

It’s safe to say we’ve always been actors

From time to time

I think about what everything would be like

If we made one good scene

Apathetic time turns us into awkward passing nerves

Where nothing is ever beautiful

And everything hurts

Because I loved you first

And we never sang those sad songs together

Our bodies they break down

Our honesty is breaking my heart

Whenever we’re close neither one of us will change

Because I’m chained to the past with the future in my veins

«There is a car in the driveway

Just drive.»

she said

«There is a train downtown

We could hop right on and get out of here.»

We’ve been running away from things we can’t control

We can never settle down

We’re always scared

Our hearts won’t stop beating

But we’ve just got to stick this out

Until we reach level ground

Until the terrain gets easier

And then only there can we rest our lonely hearts

Let’s rest our lonely hearts

Because I loved you first

And we never sang those sad songs together

We kunnen gerust zeggen dat we altijd acteurs zijn geweest

Van tijd tot tijd

Ik denk na over hoe alles zou zijn

Als we één goede scène zouden maken

Apathische tijd verandert ons in ongemakkelijke, voorbijgaande zenuwen

Waar niets ooit mooi is

En alles doet pijn

Omdat ik eerst van je hield

En we hebben die droevige liedjes nooit samen gezongen

Onze lichamen breken af

Onze eerlijkheid breekt mijn hart

Wanneer we in de buurt zijn, zal geen van ons beiden veranderen

Omdat ik aan het verleden ben geketend met de toekomst in mijn aderen

«Er staat een auto op de oprit

Gewoon rijden.»

ze zei

«Er is een trein in het centrum»

We kunnen meteen opstappen en hier weggaan.»

We zijn op de vlucht geslagen voor dingen waar we geen controle over hebben

We kunnen nooit tot rust komen

We zijn altijd bang

Ons hart stopt niet met kloppen

Maar we moeten dit gewoon uithouden

Totdat we een vlak terrein bereiken

Tot het terrein makkelijker wordt

En alleen daar kunnen we onze eenzame harten laten rusten

Laten we onze eenzame harten laten rusten

Omdat ik eerst van je hield

En we hebben die droevige liedjes nooit samen gezongen