The Dreadful Mirror - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

White as snow lie my lover’s bones

in the soft, velvet soil of the vault,

And I, his bride, sleep by his side,

To celebrate our sacred love.

At times it seems that I’m existing only

within some fading memory,

But dreams are all sacred, dreams are all holy … -

And, by far, still the safest place for my poor soul to be.

Do not speak of the terrible place

that guided your war-horse and your living stake !

We are dancing in circles with the dear living dead,

We are blessed with the corpses that coil 'round our necks.

Please, don’t speak of that terrible place,

That once guided your war-horse and your living stake !

We are taking a walk with our dear walking dead,

Feeling blessed with the corpses that feed on our necks.

I caught a glimpse of myself on the other sphere

and for a fleeting moment I forgot the tears.

Dreams are precious … and — OH — so is sleep,

This, my safest, yet … by far … the most fragile of all retreats.

Do not speak of the terrible place

that guided your war-horse and your living stake !

We are dancing in circles with the dear living dead.

We are blessed with the corpses that coil 'round our necks.

Please, don’t speak of that terrible place

that once guided your war-horse and your living stake !

We are taking a walk with our dear walking dead,

Feeling blessed with the corpses that feed on our necks …

Wit als sneeuw liggen de botten van mijn geliefde

in de zachte, fluwelen grond van het gewelf,

En ik, zijn bruid, slaap aan zijn zijde,

Om onze heilige liefde te vieren.

Soms lijkt het alsof ik alleen besta

binnen een vervagende herinnering,

Maar dromen zijn allemaal heilig, dromen zijn allemaal heilig... -

En verreweg nog steeds de veiligste plek voor mijn arme ziel.

Spreek niet over de vreselijke plek

die uw strijdpaard en uw levende staak leidde!

We dansen in cirkels met de dierbare levende doden,

We zijn gezegend met de lijken die zich om onze nek kronkelen.

Spreek alsjeblieft niet over die vreselijke plek,

Die eens uw oorlogspaard en uw levende staak heeft geleid!

We maken een wandeling met onze lieve wandelende doden,

We voelen ons gezegend met de lijken die zich voeden met onze nek.

Ik ving een glimp van mezelf op op de andere bol

en voor een vluchtig moment vergat ik de tranen.

Dromen zijn kostbaar ... en - OH - zo is slaap,

Dit is mijn veiligste, maar toch... verreweg de meest kwetsbare van alle retraites.

Spreek niet over de vreselijke plek

die uw strijdpaard en uw levende staak leidde!

We dansen in cirkels met de dierbare levende doden.

We zijn gezegend met de lijken die zich om onze nek kronkelen.

Praat alsjeblieft niet over die vreselijke plek

die eens uw oorlogspaard en uw levende staak leidde!

We maken een wandeling met onze lieve wandelende doden,

Gezegend voelen met de lijken die zich voeden met onze nek...