Navigateur - Soldat Louis

Chasseur d’océan, d’bordel de soleil levant

Navigateur voué aux mille tourments

Braqueur, trafiquant que le ciel pardonne souvent

Chasseur d’enfant d’la filbuste et du vent

D’escale en escale on fait nos adieux

A quelques belles qui nous suivent des yeux

Les eules qui sav’nt vraiment nous rendre heureux

Entre deux passages par la Terre de Feu

De nos mains caleuses caresser une fille

Lui raconter la mer et ses folies

La faire rêver du soleil des Antilles

La serrer très fort et l’aimer tout’la nuit

Parfois dieu qu’il est dur de repartir

Quitter son corps, un coeur ou un sourire

Bien sûr on n’a jamais parlé d’av’nir

Toujours on se console de souvenirs

Quitte à n’jamais se r’voir sans s’faire de mal

On s’persuade que c’est la vie qu’c’est normal

Elle dans un claque aux passes à cind cents balles

Moi sur un raffiot barré aux étoiles

(3 fois)

Jager van de oceaan, van het bordeel van de rijzende zon

Navigator gedoemd tot duizend kwellingen

Rover, mensenhandelaar die de hemel vaak vergeeft

Kinderjager van filbust en wind

Van tussenstop tot tussenstop nemen we afscheid

Aan enkele schoonheden die ons volgen met hun ogen

De meiden die echt weten hoe ze ons gelukkig kunnen maken

Tussen twee passages door Tierra del Fuego

Met onze eeltige handen die een meisje strelen

Vertel hem over de zee en haar dwaasheden

Laat haar dromen van de Caribische zon

Houd haar stevig vast en hou de hele nacht van haar

Soms is het moeilijk om weg te gaan

Laat je lichaam, een hart of een glimlach achter

Natuurlijk hebben we het nooit over de toekomst gehad

We troosten onszelf altijd met herinneringen

Zelfs als dat betekent dat je elkaar nooit meer zult zien zonder jezelf pijn te doen

We overtuigen onszelf ervan dat het leven is dat het normaal is

Ze in een klap in de pas naar vijfhonderd kogels

Ik op een door sterren gekruist vlot

(Drie keer)