Frères du port - Soldat Louis

Adieu camarades que la «sournoise» demande

Aux brisants comme aux déferlantes

Du sel de nos larmes jusqu’au noir de l’absence

Mat’lot que la peine est immense

Oh frères du port

Nos yeux toujours chercheront

Les fleurs lancées par d’sus bord

Recouvrant l'écume d’ajoncs

Adieu camarades volés par l’océan

Quand vos plaintes se mêlent au vent

Il pleut sur la rade sur nos coeurs et pourtant

D’autres vous rejoindront sûr'ment

Adieu camarades perdus dans la tourmente

Maudissez la vague insolente

A jamais vos noms en nos âmes dolentes

Elles écoutent la mer qui chante

Adieu camarade du pays des légendes

Faites que l’saint patron vous entende

D’mandez lui d’veiller sur ceux qui vous attendent

Sur un bout d’granit et de lande

Afscheid kameraden dat de "sluwe" vraagt

Op de brekers als op de brekende golven

Van het zout van onze tranen tot de zwartheid van afwezigheid

Mat'lot dat de pijn immens is

Oh havenbroeders

Onze ogen zullen altijd zoeken

De bloemen overboord gegooid

Het schuim van gaspeldoorn bedekken

Vaarwel kameraden gestolen door de oceaan

Wanneer uw klachten zich vermengen met de wind

Het regent op de haven op onze harten en toch

Anderen zullen zich zeker bij je voegen

Vaarwel kameraden verloren in de storm

Vervloek de brutale golf

Voor altijd uw namen in onze treurige zielen

Ze luisteren naar de zee die zingt

Vaarwel kameraad uit het land der legendes

Laat de patroonheilige je horen

Vraag hem om te waken over degenen die op je wachten

Op een stuk graniet en heide