Cheyenne - Soldat Louis

Nos chants de guerre et de prière se ressemblent

Tant parfois il semble

Que le vent les a poussés

Ces chants étranges ces rêves qui nous hantent

Plus fort que toutes les légendes

Ont résisté

Aux armes aux hommes aux âmes violentes

REFRAIN:

Oh dieu mêle dans mes veines

Mon sang celui des Cheyennes

Qu'à jamais on se souvienne

Cinq siècles font de mous les mêmes

Les tuniques bleues d’ici digne d’un Custer

Ont trop vidé leur cartouchière

Abreuvé nos sillons de peine

Les blessures qui jamais ne se referment

Leissent du temps à la gangrène

Et dans ses germes

Toute la rancoeur armoricaine

REFRAIN

Le rouge et I’noir façon amèricaine

Teintès de honte europèenne

Grandeur des visâge blêmes

L’indignité est à I'échelle humaine

Le fouet qui blesse le poids des chaînes

Restent gravés

A la fierté d'être indigène

REFRAIN

Onze oorlogsliederen en gebeden klinken hetzelfde

Dus soms lijkt het

Dat de wind ze wegblies

Deze vreemde liedjes, deze dromen die ons achtervolgen

Sterker dan alle legendes

verzette zich

Om mannen met gewelddadige zielen te bewapenen

REFREIN:

Oh god mix in mijn aderen

Mijn bloed dat van de Cheyenne

Voor altijd herinneren we ons

Vijf eeuwen maken allemaal hetzelfde

De blauwe tunieken hier een Custer waardig

Hebben hun bandelier te veel geleegd

Onze groeven van pijn gedrenkt

De wonden die nooit sluiten

Geef gangreen de tijd

En in zijn zaden

Alle Armoricaanse Rancor

REFREIN

Amerikaanse stijl rood en zwart

Tinten van Europese schaamte

Hoogte van bleke gezichten

Onwaardigheid is op menselijke schaal

De zweep die het gewicht van de kettingen verwondt

gegraveerd blijven

Tot de trots om inheems te zijn

REFREIN