Terrain vague - Paris Violence

A travers la palissade

Je regarde le terrain vague

Un chantier inachevé

Que la pluie a transforméen bourbier

Des baraquements pleins de rouille

De détachent sur le ciel qui se brouille

Et le trou immense s’agrandit

Du côtéde la station Pernety

Du haut de ma fenêtre

Je reluque le terrain vague

Je me dis que dans ma tête

Ça doit ressembler àça

Je me sens aussi délabré

Que ces outils abandonnés

Et j’entends toujours ce bruit d’enfer

Comme un tonnerre de bulldozers

Chevalier de triste figure

Combattant des causes perdues

Celles qui s’effondrent àcoup sûr

Mais valent tant d'être vécues

Je me défends non sans complexes

Dans cette époque de décadence

Cette prosaïque fin de siècle

Mais honny soit qui mal y pense

Door de palissade

Ik kijk naar de woestenij

Een onafgemaakte klus

Dat de regen is veranderd in een moeras

Kazerne vol roest

Om op te vallen tegen de wazige lucht

En het enorme gat wordt groter

Aan de kant van het Pernety-station

Vanaf de bovenkant van mijn raam

Ik kijk naar de woestenij

Ik vertel mezelf dat in mijn hoofd

Het zou er zo uit moeten zien

Ik voel me ook uitgeput

Dat deze verlaten tools

En ik hoor nog steeds dat helse geluid

Als een donder van bulldozers

Trieste figuur ridder

Verloren zaken bestrijden

Degenen die zeker zullen instorten

Maar zijn zo de moeite waard om te leven

Ik verdedig mezelf niet zonder complexen

In deze tijd van decadentie

Deze prozaïsche uit de vorige eeuwwisseling

Maar schat, wie denkt er verkeerd