Premiers symptômes - Paris Violence

Le premier jour où je l’ai vu

C'était, je crois, vers Saint-Lazare

J’errais seul au hasard des rues

Attendant la tombée du soir

Levant les yeux vers le feuillage

D’arbres aux tons d’ocre et de flamme

J’aperçus son affreux visage

Tordu dans un rictus infâme

Des grands fonds obscurs il m’appelle

Lourde tête sans corps aux yeux phosphorescents

Flottant dans la nuit éternelle

Au gré de courants morts, inlassable il m’attend

Depuis ce triste soir d’automne

À tout instant, à l’improviste

Un vague glas funèbre sonne

M'ébranlant de coups sourds et tristes

Et la face horrible apparaît

Entrouvrant ses lèvres de givre

Pour sinistrement m’ordonner

De la rejoindre et de la suivre

Des grands fonds obscurs il m’appelle

Lourde tête sans corps aux yeux phosphorescents

Flottant dans la nuit éternelle

Au gré de courants morts, inlassable il m’attend

Il vient corrompre mes orgies

Et faner mes plus doux transports

En se glissant au creux des lits

Il s’insinue entre les corps

Et les mirages envoûtants

Éclos des paradis chimiques

Se dissipent en dévoilant

La gueule odieuse et tyrannique

Des grands fonds obscurs il m’appelle

Lourde tête sans corps aux yeux phosphorescents

Flottant dans la nuit éternelle

Au gré de courants morts, inlassable il m’attend

«Écoute-moi, nul ne résiste

À ma funeste invitation

Je t’offre un palais d’améthyste

Au cœur des abîmes profonds »

De eerste dag dat ik hem zag

Het was, geloof ik, richting Saint-Lazare

Ik zwierf alleen door de straten

Wachten tot de avond valt

Omhoog kijken naar het gebladerte

Bomen in okertinten en vlammen

Ik zag zijn lelijke gezicht

Verdraaid in een beruchte grijns

Vanuit de grote donkere diepten roept hij me

Zwaar lichaamloos hoofd met lichtgevende ogen

Drijvend in de eeuwige nacht

Overgeleverd aan dode stromingen, onvermoeibaar wacht hij op mij

Sinds die treurige herfstavond

Op elk moment, onverwachts

Een golf van doodsklokken luidt

Me schudden met doffe en droevige slagen

En het afschuwelijke gezicht verschijnt

Het scheiden van haar lippen van vorst

Om mij onheilspellend te bestellen

Om met haar mee te doen en haar te volgen

Vanuit de grote donkere diepten roept hij me

Zwaar lichaamloos hoofd met lichtgevende ogen

Drijvend in de eeuwige nacht

Overgeleverd aan dode stromingen, onvermoeibaar wacht hij op mij

Hij komt om mijn orgieën te bederven

En verwelken mijn liefste transporten

Kruipen in de holte van de bedden

Het kruipt tussen de lichamen

En de betoverende luchtspiegelingen

Uitgekomen uit chemische paradijzen

verdwijnen in onthulling

De verfoeilijke en tirannieke mond

Vanuit de grote donkere diepten roept hij me

Zwaar lichaamloos hoofd met lichtgevende ogen

Drijvend in de eeuwige nacht

Overgeleverd aan dode stromingen, onvermoeibaar wacht hij op mij

"Luister naar mij, niemand verzet zich"

Op mijn fatale uitnodiging

Ik bied je een amethist paleis aan

In het hart van de diepe afgronden »