Hieronder staat de songtekst van het nummer Grandeur et décadence , artiest - Paris Violence met vertaling
Originele tekst met vertaling
Paris Violence
Toujours hystéro-pathétique
Moins besoin d’affection que de fric
La pluie trempe mon bomber kaki
Centre commercial Place d’Italie
Le vent se lève sur Tolbiac
Circuits kaput, neurones en vrac
Et les grands immeubles s’allument
En se reflétant sur le bitume
Et l’horizon se bouche encore
Sur une tragédie sans décor
Dans une époque sans grandeur
Qu’on étrangle dans sa torpeur
Toujours le même mal du siècle
Les mêmes soupirs dans les règles
Les mêmes regards résignés
Devant les empires effondrés
Je redescends l’Avenue des Gobelins
Il gèle putain, quel temps de chien
Les cons heureux sortent du cinoche
Et leur parapluie se fout en torche
Lumière blanche des réverbères
Derrière les fenêtres, les télés s'éclairent
Et je regarde les halls des immeubles
De soir en soir toujours plus seul
Et l’horizon se bouche encore
Sur une tragédie sans décor
Dans une époque sans grandeur
Qu’on étrangle dans sa torpeur
Toujours le même mal du siècle
Les mêmes soupirs dans les règles
Les mêmes regards résignés
Devant les empires effondrés
Pile de boulot sur le bureau
Et toujours le moral à zéro
Le regard noyé dans le gris
Un peu de haine, tant de mépris
Lugubre fin de millénaire
Une tourmente sans lumière
Pas de salut en temps si durs
Naufrage des siècles obscurs
Et l’horizon se bouche encore
Sur une tragédie sans décor
Dans une époque sans grandeur
Qu’on étrangle dans sa torpeur
Toujours le même mal du siècle
Les mêmes soupirs dans les règles
Les mêmes regards résignés
Devant les empires effondrés
Altijd hystero-zielig
Minder behoefte aan genegenheid dan geld
Regen doordrenkt mijn kaki bomber
Winkelcentrum Place d'Italie
De wind steekt op bij Tolbiac
Kaput-circuits, bulkneuronen
En de hoge gebouwen lichten op
Reflecteren op het asfalt
En de horizon sluit weer
Op een tragedie zonder landschap
In een tijd zonder grootsheid
Dat we wurgen in onze verdoving
Nog steeds hetzelfde kwaad van de eeuw
Dezelfde zuchten in de regels
Dezelfde gelaten blikken
Voor de ingestorte rijken
Ik ga de Avenue des Gobelins af
Het is verdomd ijskoud, wat een verdomd weer
De gelukkige idioten komen uit de bioscoop
En hun paraplu gaat door de afvoer
Wit licht van straatlantaarns
Achter de ramen lichten de tv's op
En ik kijk naar de gangen van de gebouwen
Van avond tot avond altijd meer alleen
En de horizon sluit weer
Op een tragedie zonder landschap
In een tijd zonder grootsheid
Dat we wurgen in onze verdoving
Nog steeds hetzelfde kwaad van de eeuw
Dezelfde zuchten in de regels
Dezelfde gelaten blikken
Voor de ingestorte rijken
Stapel werk op het bureau
En altijd moreel naar beneden
De blik verdronk in grijs
Een beetje haat, zoveel minachting
Somber einde van het millennium
Een storm zonder licht
Geen redding in tijden zo moeilijk
Schipbreuk van de donkere middeleeuwen
En de horizon sluit weer
Op een tragedie zonder landschap
In een tijd zonder grootsheid
Dat we wurgen in onze verdoving
Nog steeds hetzelfde kwaad van de eeuw
Dezelfde zuchten in de regels
Dezelfde gelaten blikken
Voor de ingestorte rijken
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt