Qravitasiya - Orxan Zeynallı

Daha neçə uşaq aclıqdan öləcək şəkil naminə?

Nə qədər insan batacaq ki, gündəm dəyişsin?

Dünyanın alın yazısı yazılıb qan ilə

Biz ruhumuzu endirdikcə baş barmaq qalxır göyə

Hələ çox quyular qazılacaq səngər deyə

Çox güllə atılacaq kimsə igid olsun deyə

Ədalət mücərrəd məvhum və əlçatmaz

Yüz dəfə diz çökdüm bircə dəfə sən gəl deyə

Zirvəyə çevrilir ən alçaq dərələr

Hələ çox güləcək bizə qəbirdən ölülər

Yoxdur artıq kiçik günah, var ancaq irilər

Getsə də köhnə zalımlar, gələcək yenilər

Küləklə döyüşdükcə ümidsiz gəmilər

Batdıqca canlar dibə yeni ləpələr dirilər

Yuyulduqca sahillər, dağılar qum saraylar

Şahlar can verər, öz xislətində boğulub ağlar

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Bəlkə göz gec qırpınanda kimsə görər deyə

Kimsə çəkir yerə, kimsə çəkir yenə

Günahlar yaddaş kimi, buraxmır heç yerə

Mən yalançıyam, sən ədalətsizsən

Mən çarəsiz olduqca sən səssizsən

Nə qədər zirvəyə qalxsaq da sənə toxunmaqçün

Sonda ölüm qravitasiyası səni çəkir yerə

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Bəlkə göz gec qırpınanda kimsə görər deyə

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Günahlar yaddaş kimi, buraxmır heç yerə

Mən yalançıyam, sən ədalətsizsən

Mən çarəsiz olduqca sən səssizsən

Nə qədər zirvəyə qalxsaq da sənə toxunmaqçün

Sonda ölüm qravitasiyası səni çəkir yerə

Hoeveel kinderen zullen er nog verhongeren?

Hoeveel mensen zullen zinken om de agenda te veranderen?

Het voorwoord van de wereld is met bloed geschreven

Terwijl we onze geest verlagen, stijgt de duim naar de hemel

Er zijn nog veel putten te graven

Er zullen veel kogels worden afgevuurd om iemand dapper te maken

Rechtvaardigheid is abstract en ontoegankelijk

Ik knielde honderd keer neer om je te vragen een keer te komen

De laagste valleien worden de top

We zullen nog veel lachen om de doden uit het graf

Geen kleine zonden meer, er zijn alleen grote

Zelfs als de oude onderdrukkers gaan, zullen de nieuwe komen

Wanhopige schepen terwijl ze tegen de wind vechten

Terwijl ze zinken, komen nieuwe korrels onderaan tot leven

Terwijl je je wast, de stranden, de bergen, de zandpaleizen

De hoorns sterven, ze verdrinken in hun karakter en huilen

Handen open naar de lucht, handen open naar de lucht

Misschien ziet iemand het in een oogwenk

Iemand trekt naar de grond, iemand trekt weer

Zonden, zoals herinneringen, laten nergens toe

Ik ben een leugenaar, je bent oneerlijk

Jij zwijgt als ik hulpeloos ben

Hoeveel we ook klimmen, we willen je aanraken

Uiteindelijk trekt de zwaartekracht van de dood je naar de grond

Handen open naar de lucht, handen open naar de lucht

Misschien ziet iemand het in een oogwenk

Handen open naar de lucht, handen open naar de lucht

Zonden, zoals herinneringen, laten nergens toe

Ik ben een leugenaar, je bent oneerlijk

Jij zwijgt als ik hulpeloos ben

Hoeveel we ook klimmen, we willen je aanraken

Uiteindelijk trekt de zwaartekracht van de dood je naar de grond