Mavi Qızılgüllər - Orxan Zeynallı

Bu gülü bağışladım ki, sən dərk edəsən

Bu gülü bağışladım ki, sən tərk edəsən

Bu günü yaşadım ki, anlayasan bəlkə də sən

Bu ömrü yaşamadım ki, sən məhv edəsən

Zamanı verməyiblər ki, biz onu qaytaraq

Qədrini bilmədikcə ancaq xəyallarda

Həyatı verməyiblər ki, biz onu aldadaq

Xoşbəxt olduğumuzu deyək ancaq yalanlarda

Sevgini vərməyiblər, təkcə ondan mahnı yazaq

Bilirəm, sətirlərimdə sevgi müqəddəsdir

Torpağı verməyiblər, təkcə orda qəbir qazaq

İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər

Bahar vaxtı açıq qalan pəncərələrdən

Baxıb güc alanda küçədə sevgililərdən

Gizlədəndə gözlərimdə sevgimi hərdən

Bu həyatı istəmədiyimi anlamışdım lap öncələrdən

Qələmi verməyiblər mənə, mən tək səndən yazım

Səhərlər ayırır məni sevdiyim gecələrdən

Ürəyi verməyiblər mənə, orda tək səni daşıyım

Bu qəlbi qırıq-qırıq toplamışam bir neçə yerdən mən

Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər

Mənim son ümidim açılan səhər

Sənin əllərin mənim əlimdən

Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə

Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə

Vurulaq yenə, sarılaq yenə

Son dəfə rəqs etmədik yağışda

Mənə mavi qızılgülü bağışla

Uşaq vaxtı axtarırdım möcüzələri mən

Tapmadıqca tez-tez deyirdim ki, düzələr mən

Maraqsızlaşırdı həyat böyüdükcə mən

Gətirmir böyük arzuya böyük büdcələr

Sən də bir möcüzə deyildin, nə qədər oxşasan da

Sən də yaşada bilmədin, qanıma qarışsan da

Sən də qalmayacaqsan yadımda uzun illər

İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər

İnsanlar əl uzadır hərdən yerdən qaldırmaqçün

Bu əllər heç vaxt qaldırmayacaq qanadlartək

İnsanlar əl uzadır çox vaxt aşağıya dartmaqçün

Qanadlarsa heç vaxt incitməyəcək əllərtək

Mən artıq istəmirəm adi insan, adi həyat tərzi

Artıq istəmirəm əvvəlcədən bilim gələn fəsli

İstəyirəm ki, mənim üzümə gülsün göylər

İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər

Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər

Mənim son ümidim açılan səhər

Sənin əllərin mənim əlimdən

Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə

Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə

Vurulaq yenə, sarılaq yenə

Son dəfə rəqs etmədik yağışda

Mənə mavi qızılgülü bağışla

De ki, sən də gözləməmisən möcüzələr

De ki, görməmisən yuxuda heç vaxt uçduğunu

De ki, saymırsan özünü hamıdan fərqli

De ki, istəmirsən bir gün qızıl balıq tutmaq

Qorxma, uşaqlıq deyil bunları xəyal etmək

Məncə, mümkünsüz deyil hər şyi real etmək

Mən dəli olmamışam, göz yaşını sil artıq

Mən istəyirəm ki, insani dərdlər bitsin artıq

Mənə göydən gəldi bu toxumlar hədiyyə

Bu deyil bir işarə, bənzəmir dini vəhiyyə

Ddilər bunu əksən torpaqda bitsə əgər

Mavi qızılgüllər sən də olacan bizdən biri

Mən özümlə aparmaq istədim səni uzaqlara

Sənsə inanmırsan, dözürsən bu yalanlara

Mən sonsuz yaşayacam — de bütün insanlara

Artıq tab gətirmədim dünyada üsyanlara

Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər

Mənim son ümidim açılan səhər

Sənin əllərin mənim əlimdən

Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə

Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə

Vurulaq yenə, sarılaq yenə

Son dəfə rəqs etmədik yağışda

Mənə mavi qızılgülü bağışla

Ik vergaf deze bloem zodat je het zou begrijpen

Ik vergaf deze bloem zodat je kon vertrekken

Ik leefde deze dag zodat je het kunt begrijpen, misschien jij

Ik heb dit leven niet geleefd om je te vernietigen

Ze gaven ons geen tijd om het terug te sturen

Tenzij je de waarde kent, alleen in dromen

Ze gaven zijn leven niet voor ons om hem te misleiden

Laten we zeggen dat we alleen gelukkig zijn in leugens

Ze gaven geen liefde, laten we er gewoon een liedje over schrijven

Ik weet dat liefde heilig is in mijn regels

Ze hebben het land niet gegeven, alleen daar een graf gegraven

Ik wil dat de blauwe rozen op de grond groeien

Vanuit de ramen die in de lente open zijn gelaten

Van geliefden op straat als je kijkt en sterker wordt

Soms is mijn liefde in mijn ogen als ik me verstop

Ik realiseerde me lang geleden dat ik dit leven niet wilde

Ze hebben me geen pen gegeven, ik zal alleen van jou schrijven

Ochtenden scheiden me van mijn favoriete nachten

Ze hebben me hun hart niet gegeven, ik zal je er alleen heen dragen

Ik heb dit gebroken hart op verschillende plaatsen verzameld

Deze dagen gaan door ons leven

Mijn laatste hoop is de ochtend

Je handen zijn uit mijn handen

Gescheiden en herenigd met de eeuwige hemelen

We zullen onze wereld weer veranderen

Laten we weer schieten, laten we weer knuffelen

De laatste keer dat we niet in de regen dansten

Vergeef me de blauwe roos

Als kind was ik op zoek naar wonderen

Toen ik het niet vond, zei ik vaak dat ik het zou repareren

Ik raakte ongeïnteresseerd in het leven naarmate ik ouder werd

Brengt geen grote budgetten naar de grote droom

Je was geen wonder, hoe gelijk je ook was

Je zou niet kunnen leven, ook al zat je in mijn bloed

Ik zal me je niet herinneren voor vele jaren

Ik wil dat de blauwe rozen op de grond groeien

Mensen steken af ​​en toe de hand uit om de grond op te tillen

Deze handen zijn als vleugels die nooit zullen optillen

Mensen steken vaak hun hand uit en trekken naar beneden

De vleugels zijn alleen getoond om een ​​gevoel voor verhoudingen te geven

Ik wil niet langer een gewoon persoon, een gewone levensstijl

Ik wil niet van tevoren het volgende hoofdstuk weten

Ik wil dat de hemel op mijn gezicht lacht

Ik wil dat de blauwe rozen op de grond groeien

Deze dagen gaan door ons leven

Mijn laatste hoop is de ochtend

Je handen zijn uit mijn handen

Gescheiden en herenigd met de eeuwige hemelen

We zullen onze wereld weer veranderen

Laten we weer schieten, laten we weer knuffelen

De laatste keer dat we niet in de regen dansten

Vergeef me de blauwe roos

Zeg dat je geen wonderen verwachtte

Zeg dat je het nooit in een droom hebt zien vliegen

Zeg dat je jezelf niet anders vindt dan de rest

Stel dat je op een dag geen goudvissen wilt vangen

Wees niet bang, de kindertijd is niet om ze voor te stellen

Naar mijn mening is het onmogelijk om alles echt te maken

Ik ben niet gek, veeg de tranen weg

Ik wil dat er een einde komt aan menselijk lijden

Deze zaden kwamen naar mij als een geschenk uit de hemel

Dit is geen teken, in tegenstelling tot een religieuze openbaring

Als ze zeggen dat het in de grond belandt

Blauwe rozen, je zult een van ons zijn

Ik wilde je ver met me meenemen

Je gelooft niet, je tolereert deze leugens

Ik zal voor altijd leven - vertel het aan alle mensen

Ik kon de opstanden in de wereld niet meer aan

Deze dagen gaan door ons leven

Mijn laatste hoop is de ochtend

Je handen zijn uit mijn handen

Gescheiden en herenigd met de eeuwige hemelen

We zullen onze wereld weer veranderen

Laten we weer schieten, laten we weer knuffelen

De laatste keer dat we niet in de regen dansten

Vergeef me de blauwe roos