Qanadlar - Orxan Zeynallı

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Səni sıxır hər səhər eyni üzlər, eyni yollarda

Arzuya çatmaq istəyir hamı əyri yollarla

Ofis pəncərəsindən baxıb xəyala dalırsan

Bəlkə bir gün kimsə aparar səni uzaqlara

Səni sıxır ətraf, xeyir güdən sevgilərlə

Səni sıxır yanaqların — süni hər güləndə

Bəlkə bir gün bağışlamağı tərgidəndə

Cəmi bir dostun qalar yanında, o da ki, özün

Sən məni incidirsən, toxunur hər bir sözün

Səmimi mahnılar artıq ən dərində üzür

Qalxmaq istəyəndə qırılır nərdivanlar

Yıxılan dərdi anlar, nə edək belədir özül

Şəhərdə hərə bir cürdür, hərə də bir cür dözür

Hərənin bir olsa da ürəyi, amma çoxdur üzü

Səni uzaqlara aparmaq istəyirəm bu şəhərdən

Qorxma!

Mən dözməsəm də qanadlarım dözür

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Yoxdur pəncərədən baxanda sevə biləcəyim şəhər

Yoxdur Bakının tüstüsündən artıq boğan qəhər

Yoxdur bu şəhərdə təmiz qəlblərin vəhdəti

Yoxdur mənim üçün dostların istifadə müddəti

Yoxdur inam heçkimə, yoxdur güvən heçkimə

İşi düşməyincə yoxdur zəng edən heçkimə

Yoxdur qələm, vərəq səmimiyyət bitib artıq

Elektron məktublarda sevgi itib artıq

Yoxdur gələcək planlar, gələcək özü yoxdur

Tanrını görməyənlərin yəqin gözü yoxdur

Yoxdur bu gün saf uşaqlıq illərinin izləri

Yoxdur artıq içimdə yaxşı insan olmaq istəyi

Yoxdur dünənlərdən bugünə miras bir şey

Yoxdur ayağım dəyməyən yer, dayaz hər şey

Məni apar bu şəhərdən, uzaqlar daha gözəl

Qorxma!

Sən dözməsən də qanadların dözər

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Take me away from here, take me away

Take me away, away, away from here

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier

Dezelfde gezichten knijpen je elke ochtend, op dezelfde wegen

Iedereen wil zijn dromen op kromme manieren verwezenlijken

Je kijkt uit het kantoorraam en droomt

Misschien zal iemand je ooit ver brengen

Knijpt je rond, met liefdevolle liefdes

Knijpt in je wangen - kunstmatig elke keer dat je lacht

Misschien op een dag dat je weigert te vergeven

Alleen een vriend blijft bij hem, en hijzelf

Je irriteert me, elk woord raakt

Oprechte liedjes zijn nu de diepste

Trappen breken als je probeert te klimmen

Momenten van vallende pijn, wat te doen is de basis

In de stad is alles tolerant

Iedereen heeft een hart, maar veel gezichten

Ik wil je ver van deze stad brengen

Wees niet bang!

Hoewel ik er niet tegen kan, zijn mijn vleugels

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier

Er is geen stad waar ik van kan houden als ik uit het raam kijk

Er is geen woede gesmoord door de rook van Bakoe

Er is geen eenheid van zuivere harten in deze stad

Geen gebruiksperiode voor vrienden voor mij

Er is geen vertrouwen in iemand, geen vertrouwen in iemand

Er is niemand om te bellen totdat de zaak valt

Geen pen, de oprechtheid van het blad is voorbij

Liefde in e-mails is weg

Geen toekomstplannen, geen toekomst zelf

Zij die God niet zien, hebben waarschijnlijk geen ogen

Er zijn geen sporen van pure kindertijd vandaag

Ik wil niet langer een goed mens zijn

Er is niets geërfd van gisteren tot vandaag

Er is geen plek waar mijn voeten elkaar niet raken, alles is ondiep

Haal me uit deze stad, hoe verder weg hoe beter

Wees niet bang!

Zelfs als je er niet tegen kunt, zullen je vleugels dat wel doen

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier

Haal me hier weg, haal me weg

Neem me weg, weg, weg van hier