Həyatın Özü - Orxan Zeynallı, Tomris

Xəyanət sabahı verilən gül dəstəsi kimi, səmimiyyətdən uzaq

Danışmaq çətindirsə?

Gəl yazaq

Sehirli baxışın kimi əllərin də varsa

Al bu qış fəslin, əbədi döndər yaza

Unutmaq, xəyal qurduğun gələcək səni etmədən məhv

Son mənzil eynidirsə, niyə bu qədər pillə edim dəf?

Ayağım səhv, hər addım atdıqca, növbəti hərf

Dəyişir alın yazımda, susur göylər çünki edir sərf

Yuduqca sən hər sahili?

Dəniz oldu sənət sahibi

Gözü kor şairlər belə hiss edib sevər zahiri

Bitəcək qanlı döyüşlər qəlbdə hissələr daxili

Dövranı yenə də sevməz?

əgər diriltsələr Sabiri

Bu sevgi sağ idi?

onu yaşatmaqçün sən yarandın

İllərdir kimlərsə sevir, illərdir kimlərsə dözür

Görəsən işlədərmi sevgililər «həyatım» sözün

Sevgilidən qabaq xəyanət etsə həyatın özü?!

Həyatdan ötən illər hədər olmaz

Könüldə bitən güllər bir də solmaz

Sabahlar arzularıma gedən bir yol

Bu yollar bağlanmaz

Yenə sən getdin, yenə tək qaldım

Tanış notların içində birdən yarandı səs

Nə yaxşı dünən keçmişdə, bu günsə yanımda sən

Həyatın dəyəri qalmayıb, bil artıq qanımda sən

Həqiqəti tap misralarda, mən əgər yalan desəm

Qırılmış qəlb əlimdə göylərlə danışanda

Dedi xəstəlikdir təklik, al bu mələyi dərmandır sev

Edəndə hər anda bəhs, içilən hər and əbəs

Gedərdi sayılsa birgə yaşadığımız hər an bir səhv

Məni pis tanıyan bir kəs, nə bilsin dərin nəfəs

Çatmasa diriltməyə məni bəsdir «oyan canım» — desən

Bu qəlbi yaxşı tik sevginlə, qorxma yaram dözər

Uçmağa həsrət sevgimizi qanadların bəzər

Və hətta pıçıldasa qulağıma ayı yarım kəsən

Yenə də sevərəm olmaq sənlə mənə haram desə

Həyatdan ötən illər hədər olmaz

Könüldə bitən güllər bir də solmaz

Sabahlar arzularıma gedən bir yol

Bu yollar bağlanmaz

Həyatdan ötən illər hədər olmaz

Könüldə bitən güllər bir də solmaz

Sabahlar arzularıma gedən bir yol

Pıçıltı danışmaq üçün bəs etmirsə

Qələmim artıq kağızları isitmirsə

Mən gedərəm bilsəm ki, vərəq boş qalmaz

Yumşaq sətirlərsiz qəlblərə daş dolmaz

Hərdən səni incidəndə sevilmək

Pərdəni salıb arxamı çevirmək

Tərk etsəm də bəlkə boşluq yaranmaz

Get, narahat olma, bu yollar bağlanmaz

Həyatdan ötən illər hədər olmaz

Könüldə bitən güllər bir də solmaz

Sabahlar arzularıma gedən bir yol

Bu yollar bağlanmaz

Verraad is verre van oprecht, zoals een boeket bloemen dat morgen wordt gegeven

Wat als praten moeilijk is?

Laten we schrijven

Als je handen hebt als een magische blik

Koop dit winterseizoen, schrijf voor altijd aan de beurt

Vergeet, de toekomst waarvan je droomt wordt vernietigd zonder jou

Als het laatste appartement hetzelfde is, waarom moet ik dan zo ver gaan?

Mijn voet is verkeerd, elke stap is de volgende letter

Voorhoofdspreuken veranderen, omdat de hemel stil is en uitgeeft

Wast u elke kust?

De zee werd de meester van de kunst

Blinde dichters voelen zich zo en houden van de look

Bloedige gevechten die zullen eindigen, zijn delen van het hart van binnen

Houd je nog steeds niet van het circuit?

als ze Sabiri . doen herleven

Was deze liefde levend?

je bent gemaakt om het in leven te houden

Sommige mensen houden jarenlang van elkaar, sommige mensen houden jaren vol

Ik vraag me af of het woord "leven" zal werken

Als hij zijn geliefde voor het leven verraadt?!

De jaren die zijn verstreken zullen niet worden verspild

De bloemen die in het hart groeien vervagen nooit

Een weg naar mijn dromen morgen

Deze wegen zijn niet verbonden

Jij ging weer weg, ik was weer alleen

Plots verscheen er een geluid in de bekende noten

Nou, gisteren was in het verleden, en vandaag ben je bij mij

Er is geen waarde meer in het leven, je zit al in mijn bloed

Vind de waarheid in de verzen, als ik lieg

Wanneer een gebroken hart tot de hemel spreekt in mijn hand

Hij zei dat eenzaamheid een ziekte is, koop deze engel is een medicijn liefde

Elke keer dat je een belofte doet, is elke eed die je aflegt nutteloos

Het zou een vergissing zijn om elk moment samen te leven

Iemand die me slecht kent, op de een of andere manier een diepe ademteug

Als het niet genoeg is, is het genoeg om me op te wekken en te zeggen: "Word wakker, mijn liefste."

Dit hart verdraagt ​​goed met liefde en angst

Het verlangen om te vliegen siert onze liefdesvleugels

En zelfs als hij in mijn oor fluistert, snijdt de beer doormidden

Toch, als het voor mij verboden is om verliefd op je te zijn

De jaren die zijn verstreken zullen niet worden verspild

De bloemen die in het hart groeien vervagen nooit

Een weg naar mijn dromen morgen

Deze wegen zijn niet verbonden

De jaren die zijn verstreken zullen niet worden verspild

De bloemen die in het hart groeien vervagen nooit

Een weg naar mijn dromen morgen

Als het gefluister niet genoeg is om te spreken

Als mijn pen de papieren niet meer verwarmt

Als ik ga, weet ik dat de pagina niet leeg zal zijn

Harten kunnen niet worden gevuld met stenen zonder zachte lijnen

Om geliefd te zijn als het je soms pijn doet

Laat het gordijn zakken en draai me de rug toe

Zelfs als ik vertrek, is er misschien geen gat

Ga, maak je geen zorgen, deze wegen sluiten niet op elkaar aan

De jaren die zijn verstreken zullen niet worden verspild

De bloemen die in het hart groeien vervagen nooit

Een weg naar mijn dromen morgen

Deze wegen zijn niet verbonden