Bəlkə Də Nə Vaxtsa - Orxan Zeynallı, Ayka

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Yaşamağa həvəs yoxdur, həyat əzbər bildiyim film

Sonda soruşsalar ki, necə yaşadın?

Bilmirəm nə deyim

Həyat testlə tərs, daha pis, bir səhv, dörd düz aparır

Hər bir yalan insandan daha neçə üz aparır

Kim gündüz darıxır, qaranlıq həsrətində

Üzündə nur yaranır sevgiyə nifrətində

Nə vaxtsa uçanda düşündüm ki, qanadım olarsan

Mən indi səmadayam, amma yıxılıram

Bəlkə də saraydayam, amma sıxılıram

Bu dünya hələ də nəsə demək istəyir, amma anlamıram

Getmək çox çətindir camaata əks tərzdə

Amma yenə də heç bir ümidi kiməsə bağlamıram

Bitir ot daş üstündə, bu əzmin nümunəsi

Quruyub yaş gözündə, bu dərdin büruzəsi

Açılar bəşəri sirlər hamıya, şübhəm yox

Bəlkə də nəvaxtsa, amma bu gün yox

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Həyatdan alınan yaraları sağaltmaqdır indi tək maraq

Qisas hissi ürəyi bürüyür sevgini aldadaraq

Kim bilir kimin içini, dostunun dünyasını

Həyat gedir, günləri zaman odunda yandıraraq

Başımızı qaldıraraq istəyirik kömək göydən

Çünki uzaqdayıq özümüz öz ürəyimizdən

Bir qədəh iki əldə, ciddi səbəb durub öndə

Dərdləri unutmaqçün, gedirik özümüzdən

Bəlkə də yalan deyil dünya

Sadəcə hərənin öz həqiqəti

Kiminsə doğrusuyla kimsə razı deyil qəti

Şəkər və duz gətir

Bəlkə onunla dəyişdik həyatın ləzzətini

Kiminsə iç üzünü aç, artırıb şöhrətini

Ya da ki, al əlindən bütün var-dövlətini

Danışacaq susanlar da bir gün, şübhəm yox

(Şübhəm yox…)

Bəlkə də nə vaxtsa, amma bu gün yox

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Çox ağladı gözlərim

Buz bağladı əllərim

Bu şəhərin yalanlarında

Eşidilmədi sözlərim

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Ik heb geen zin om te leven, het leven is een film die ik uit mijn hoofd ken

Op het einde, als je werd gevraagd, hoe leefde je?

ik weet niet wat te zeggen

Het leven is het tegenovergestelde van de test, erger nog, één fout, vier rechte

Elke leugen haalt een paar gezichten meer weg van een persoon

Wie mist de dag, verlangend naar het donker

Licht schijnt op zijn gezicht in haat tegen liefde

Toen ik vloog, dacht ik dat je mijn vleugel zou zijn

Ik ben nu in de hemel, maar ik val

Misschien ben ik in het paleis, maar ik verveel me

Deze wereld wil nog steeds iets zeggen, maar ik begrijp het niet

Het is erg moeilijk om in de tegenovergestelde richting van de menigte te gaan

Maar ik heb nog steeds voor niemand hoop

Gras laten groeien op een rots is een voorbeeld van deze vastberadenheid

Droge tranen in de ogen, een manifestatie van deze pijn

Onthul ongetwijfeld menselijke geheimen aan iedereen

Misschien ooit, maar niet vandaag

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Het enige belang nu is om de wonden van het leven te helen

Het gevoel van wraak omhult het hart door liefde te bedriegen

Wie weet wie er binnen is, de wereld van zijn vriend

Het leven gaat door, zijn dagen verbrandend in het vuur van de tijd

We willen onze hoofden opheffen om vanuit de hemel te helpen

Omdat we ver van ons eigen hart zijn

Twee in een glas krijgen, met een serieuze reden vooruit

Om de pijn te vergeten, gaan we alleen

Misschien liegt de wereld niet

Het is gewoon ieders eigen waarheid

Niemand is het echt met iemand eens

Neem suiker en zout mee

Misschien hebben we de smaak van het leven met hem veranderd

Open iemands gezicht, vergroot zijn bekendheid

Of je alle rijkdom uit handen nemen

Susans zal ongetwijfeld op een dag praten

(Ik twijfel niet…)

Misschien ooit, maar niet vandaag

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord

Mijn ogen huilden veel

Mijn handen zijn bevroren

In de leugens van deze stad

Mijn woorden werden niet gehoord