Hekayəm - Orxan Zeynallı

2003-cü ilin dekabrı — tanışlıq vaxtları

Gözlərimiz bir-birimizdə tanışlıq axtarır

Bir az cəsarətsizlik, yəqin bir az uşaqlıq

İlk gündə sadəcə baxışlarla özümü saxladım

Göndərdim məktub, cavab gələrmi görəsən?

Düşünürdüm necə yazım ki, dərhal sevəsən

Amma o vaxt indikitək dolğun yazmırdım heç

Yazıq sən nə biləydin ki, böyüyüb olacam bivec

Uşaqlıq, şirin günlər, beləcə keçir illər

Ən xırda dava-dalaşlarda hər şeyi bəzəyirdilər

Bayramları gözləmək və hədiyyələr toplusu

Hər dəfə gecikəndə sən, səni itirmək qorxusu

İlk sevgi etirafı… Yadımda dünənkitək

Cavabı gec verdin, yəqin dözər deyirdin

Bilsəydim necə sənlə dayanardım həminkitək

Həm də ki, o vaxt Bulvar bu cür gözəl deyildi

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Səni sevərdim əbədi ölüm olmasaydı

Amma əbədilik xoşbəxtliyə vermir zəmanət

Dünyanı tanımazdım doğum günüm olmasaydı

Həyatın bəxş etdiyi hər saniyə mənə əmanət

Noyabr, 2006 — ömürlük yadda qaldı

Həyatı dərk etmək bəhanəsi ilə edilən səhv

Uzaqlaşdıq bir-birimizdən, əriyən aysberq tək

Sonra barışanda ayrılmamağa verirdi vəd

İçimdə o dövrdə yaradıcılıq yarandı

Dostlarla yığışmaq, ev, rep, H.O.S.T yarandı

Problem yaranırdı, səbəb buna pis baxmağın

Yadımda YUG-da əlimdən tutub səhnəyə çıxmağın

«Bir HOSTçunun həyatı"nda bəzi sözlər sənə tanış

2009, fevral, 21-i, soyuq qış

Hamı yeni mahnı eşqi ilə sakit dinləyəndə

Mən uzaqdan sezdim, göz yaşı ilə gəldi alqış

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Ynə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Çoxu bilmir «track"lərimin hansı sənə aiddir

Nə də ki, bilmirdilər AiD o vaxt kimə aiddir

Hərdən bağışlamıram sənə o addımını

Tulladığın məktublar uşaqlığımıza aiddir

Vaxt kçdikcə münasibətlər ciddiləşdi

Mentalitet araya girdi, hər şey sadələşdi

Amma səni həm də buna görə çox sevirdim ki

Mənalı şeyləri mənasızdan ayırırdın

2010-a birgə girdik, o sevgi dolu səhərlə

Yadıma düşdükcə içim dolur qəhərlə

Niyə axı hər saniyəmiz keçmirdi bizim o cür

Niyə axı böyüdükcə mən, dilim dolur zəhərlə?!

Layiqli soyuqluğunu gizlətdi mərhəmətin

Düşündüm, ayrı qalsaq artar məhəbbətin

Amma ki, səni uzağa aparan o təyyarə

Yəqin ki, əsas səbəbkarı indiki söhbətin

Bəlkə bu ritualdır — ayrılıqdan yazmaq

Axı çox insan bu cür mahnılarla nəfəs alır

Gözünün yaşını sil, istəmirəm kefini pozmaq

Yaşamaq üçün çox adam gülüşlərindən həvəs alır

Sevgi okeanında artıq sən adlı gəmim yox

Bil ki, sevgim olar xatirə, qəmim yox

Çətin yox, çox sadədir sonu bu əsərin

Sadəcə bir qız atdı bir əsgəri

December 2003 - Datingtijden

Onze ogen zoeken kennis in elkaar

Een beetje ontmoediging, waarschijnlijk een kleine kindertijd

Op de eerste dag hield ik gewoon mijn ogen open

Ik heb een brief gestuurd, ik ben benieuwd of het antwoord komt?

Ik zat te denken hoe te schrijven, zodat je het meteen leuk zou vinden

Maar op dat moment schreef ik niet volledig

Helaas wist je niet dat ik zou opgroeien

Jeugd, zoete dagen, dus jaren gaan voorbij

In de kleinste ruzies versierden ze alles

Verwacht feestdagen en een verzameling geschenken

Elke keer dat je te laat bent, ben je bang om je kwijt te raken

Eerste bekentenis van liefde... ik herinner me pas gisteren

Je antwoordde laat, je zei waarschijnlijk dat je geduld zou hebben

Als ik wist hoe ik zo bij je kon staan

Ook was de boulevard destijds niet zo mooi

Je bent weer weg

Ik was weer alleen

Vandaag is het einde van mijn liefde voor jou

Ik heb het lied geschreven

Je bent weer weg

Ik was weer alleen

Vandaag is het einde van mijn liefde voor jou

Ik heb het lied geschreven

Ik zou van je houden als het niet voor de eeuwige dood was

Maar de eeuwigheid is geen garantie voor geluk

Ik zou de wereld niet kennen als ik niet jarig was

Elke seconde van het leven is een geschenk voor mij

November 2006 - een leven lang herinnerd

Een fout gemaakt onder het voorwendsel om het leven te begrijpen

We zijn van elkaar verwijderd, alleen de smeltende ijsberg

Toen hij zich verzoend had, beloofde hij niet te vertrekken

Creativiteit ontstond in die tijd in mij

Verzamelen met vrienden, thuis, rap, H.O.S.T gemaakt

Er was een probleem, kijk er niet slecht naar

Ik herinner me dat ik mijn hand bij YUG hield en niet het podium opging

Sommige woorden in "Life of a HOST" komen je bekend voor

2009, 21 februari, koude winter

Als iedereen rustig luistert met een nieuw nummer

Ik voelde van verre, applaus kwam met tranen

Je bent weer weg

Ik was weer alleen

Vandaag is het einde van mijn liefde voor jou

Ik heb het lied geschreven

En je bent weg

Ik was weer alleen

Vandaag is het einde van mijn liefde voor jou

Ik heb het lied geschreven

De meeste mensen weten niet welke van mijn "tracks" van jou zijn

Ook wisten ze op dat moment niet van wie AiD was

Soms vergeef ik je die stap niet

De brieven die je weggooide behoren tot onze kindertijd

Naarmate de tijd verstreek, werd de relatie serieuzer

De mentaliteit kwam samen, alles werd eenvoudiger

Maar daarom hield ik ook van je

Je scheidde zinvolle dingen van betekenisloze dingen

Samen zijn we 2010 ingegaan, die liefdevolle ochtend

Zoals ik me herinner, is mijn hart gevuld met woede

Waarom passeerden we niet elke seconde zo?

Waarom, als ik groot ben, zit mijn tong vol gif?!

Fatsoenlijke kou verborg genade

Ik dacht, als we gescheiden zijn, zal je liefde toenemen

Maar dat vliegtuig dat je ver heeft gebracht

Waarschijnlijk de belangrijkste reden voor het huidige gesprek

Misschien is het een ritueel - om apart te schrijven

Veel mensen ademen tenslotte met zulke liedjes

Veeg de tranen weg, ik wil niet van streek raken

Veel mensen genieten van lachen om te leven

Ik heb niet langer een schip genaamd jou in de oceaan van liefde

Weet dat mijn liefde een herinnering is, geen verdriet

Het is niet moeilijk, het einde van dit werk is heel eenvoudig

Gewoon een meisje gooide een soldaat