Bir H.O.S.T-Çunun Həyatı - Orxan Zeynallı, Gula

Seçilmiş olduğunu dərk edəndə uşaq idi

Dünyanı dəyişməksə sadəcə bir maraq idi

İndi isə bu maraqlar məqsəd olub, həm də ciddi

Bu yolda arzular, da sevgilər də qurban getti

İlk dəfə məhz bu otaqda edilmişdi sevgi etirafı

Qızın ad günü, ala biləcəyi ən xoş hədiyyəydi bu

Axşam çağı, ulduzlar sayrışarkən

Ay günəşdən acıq çıxıb işıq saçarkən qovuşdular

Baxışlarıyla soruşdular ki

Ola bilərmi ki, biz ayrılaq, ayrı qalaq bir-birimizdən?

Sevgimizin o gözəl gülləri bir gün küsərmi qəlbimizdən?

Elə o anda əllər qarışdı, söhbətə çox bərk yapışdı

Bir-birindən sol yanaqda ilk öpüş izi

Çıxmır beynindən qızın

Həmin ad günü, xoş xatirələrlə doğan gün ilə

Başlanan bu sevginin geridə qalmış artıq düz dörd ili

16 yaş oldu 20, ötmüş illər geri gələrmi?

Solmuş güllər bir daha bitməz, sevgi batan gəmidə üzə bilməz

Üzmədi, bu otaq bir daha xoş baxışlarıyla sevgiyə gülmədi

Nə edək ki, rəngli divarlar qara talehinə rəng qata bilmədi

Göz yaşı axdı oğlana baxan anda, duyğular parçalandı

Sevgi hissləri ən sevincli dəqiqələrində öz axrına çatdı

Deyil səbəb nə xəyanət və deyil səbəb nə yalanlar

Deyil qəddar nə oğlan, nə də qız

Bir döyünən qəlblər indi yalqız

Sözsüz keçən bu vida görüşməsi

Epiloq hissəsi kəsir nəfəsi… Çox ağır, aura otaqda

Göz yaşı qurudu qızmış yanaqda

Bezib artıq pərdələər

Bu səhnədən çox kövrələr

Həm saatlar, həm dəqiqələr, birgə dinlənilən nəğmələr

Onlar köməyə gəlmədilər, ağ şahzadə ağ atda getdi

Bu faciəyə tək səbəbkar — qəddar olan həyat da getdi

Bu nağıl deyil bu reallıqdır, uzun deyil, bircə anlıqdır

Sual yarandı — Deyilən sözlər hansı səhnəyə başlanğıcdır?

Qoy bu görüş dərs olsun, sevənlərə və sevilənlərə

Nəhayət sükut pozuldu, qız bu ağrıdan yoruldu

Sən qanadlarımı bağlayıb qəfəsə

Sevginin sonunu bilmədən zamanı məhv etdin

Məni tərk etdin…

Sən yanan alovu döndərəndə külə

Sən bu qəmli günü bəxş edəndə mənə məhv etdin

Məni məhv etdin…

Bir neçə addım geri atdım, canım, həyatımız rahat olacaq sandım

Son dövrlər çox dəyişiklik, çox sualları beynimə saldım

Düşünmə ki, mən bunu istərdim, bağçamızdan son gülü dərdim

Sənə verməkçün, gözüm mənim, qaralır gecələrtək gündüzüm mənim

Yox dyiləm mən sektaya daxil, «HOST» bir ailə, mən də daxil

Biz deyilik sıradan gənclərdən, biz gücümüzü alırıq dərdlərdən

Bəlkə də çox gec qoşulmuşam mən, birdən səbəbini də bilmədən

Hiss ttim içimdəki üsyanı, insanı dünya necə alçaldıb

Yadındamı?

— Uşaqlıq illərimiz keçirdi nağıllarla

Cizgi filmlərindən öyrəndiyimiz tərbiyəylə duyğularla

İndi körpələr gözünü çəkmir şou-biznesdəki axmaqlardan

Onlardan gördüyü tərbiyəylə axı fərqlənə bilməz onlardan

Bu cür kor, axmaq dünya, kimlər üçünsə parlaq dünya

Bu səhvləri görməyə bilmirik, namussuzları söyməyə bilmirik

De necə aclıqdan palçıq yeməyə möhtac qalmış

Gözləri dolmuş körpələri sevgimizin xoşbəxt yollarında qurban verim?

«İnsafsızsan» — deyə bilərsən, «bunlar utopiya» — deyə bilərsən

İnancımız çox möhkəmdir, Allahsa daim bizimlədir

Döyüşümüz əvvəl özümüzlədir, inanırıq qələbə bizimlədir

Yeni dünyanı gətirsəm sənə, «Gəl gedək» — deyərəm sənə yenə

Sən qanadlarımı bağlayıb qəfəsə

Sevginin sonunu bilmədən zamanı məhv etdin

Məni tərk etdin…

Sən yanan alovu döndərəndə külə

Sən bu qəmli günü bəxş edəndə mənə məhv etdin

Məni məhv etdin…

Hij was een kind toen hij besefte dat hij was gekozen

Het was gewoon een interesse om de wereld te veranderen

Nu zijn deze belangen een doel geworden, maar ook een serieus doel

Op deze manier werden dromen en liefdes opgeofferd

De eerste bekentenis van liefde werd gedaan in deze kamer

Het was de verjaardag van het meisje, het beste cadeau dat ze kon krijgen

In de avond, wanneer de sterren fonkelen

Ze ontmoetten elkaar toen de maan helder scheen van de zon

Ze vroegen met hun ogen

Is het mogelijk dat we gescheiden zijn, van elkaar gescheiden?

Zullen die prachtige bloemen van onze liefde ooit uit ons hart breken?

Op dat moment grepen de handen in elkaar en klampten ze zich vast aan het gesprek

Het eerste spoor van een kus op de linkerwang

Het komt niet uit de hersenen van het meisje

Fijne verjaardag fijne verjaardag

Het is precies vier jaar geleden dat deze liefde begon

16 jaar, 20, zullen de afgelopen jaren terugkomen?

Verdorde bloemen zullen nooit meer groeien, liefde zal niet kunnen drijven op een zinkend schip

Hij zwom niet, deze kamer lachte niet meer verliefd op zijn aangename uiterlijk

Wat te doen, gekleurde muren konden geen kleur toevoegen aan het lot van zwart

Tranen welden op in zijn ogen toen hij naar de jongen keek

De gevoelens van liefde kwamen op de gelukkigste momenten tot een einde

Niet wat verraad veroorzaakt en niet wat leugens veroorzaakt

Geen wrede jongen of meisje

Een kloppend hart is nu alleen

Deze afscheidsbijeenkomst natuurlijk

Een deel van de epiloog is kortademigheid ... Heel zwaar, aura in de kamer

Tranen droogden op de hete wangen

De gordijnen worden niet meer gedragen

Veel wendingen uit deze scène

Zowel uren als minuten, liedjes samen geluisterd

Ze kwamen niet te hulp, de witte prins reed op een wit paard

De enige oorzaak van deze tragedie was een wreed leven

Dit is geen sprookje, dit is de realiteit, niet lang, slechts een moment

De vraag is - welke scène is het begin van deze woorden?

Laat deze ontmoeting een les zijn voor degenen die liefhebben en geliefd zijn

Eindelijk werd de stilte verbroken en was het meisje de pijn beu

Je bond mijn vleugels aan de kooi

Je hebt de tijd verpest zonder het einde van de liefde te kennen

Je hebt me verlaten...

As wanneer je een brandende vlam draait

Je hebt me kapot gemaakt toen je me deze droevige dag gaf

Je hebt me kapot gemaakt...

Ik deed een paar stappen terug, mijn liefste, ik dacht dat ons leven comfortabel zou zijn

Ik ben de laatste tijd veel veranderd, ik heb veel vragen gesteld

Denk niet dat ik het leuk zou vinden, ik zou de laatste bloem uit onze tuin plukken

Om aan jou te geven, mijn ogen zijn van mij, mijn dag is donker tot de nacht

Ik ben geen lid van een sekte, "HOST" is een familie, ik ben lid

We zijn geen gewone jonge mensen, we halen onze kracht uit lijden

Misschien ben ik te laat lid geworden, plotseling zonder te weten waarom

Ik voel de rebellie in mij, hoe de wereld mensen heeft vernederd

Weet je nog?

- Onze jeugd werd doorgebracht met sprookjes

Met de opvoeding en emoties die we hebben geleerd van de tekenfilms

Nu houden baby's hun ogen niet af van de idioten in de showbusiness

Hij kan niet van hen worden onderscheiden door de opvoeding die hij van hen heeft gekregen

Zo'n blinde, stomme wereld, een mooie wereld voor sommigen

We kunnen deze fouten niet negeren, we kunnen de oneerlijken niet vervloeken

Vertel me hoeveel honger hij had om modder te eten

Moet ik baby's met volle ogen opofferen op de gelukkige manieren van onze liefde?

Je kunt zeggen: "Je bent oneerlijk", of "Dit zijn utopieën."

Ons geloof is erg sterk en God is altijd bij ons

Onze oorlog is eerst met ons, we geloven dat de overwinning met ons is

Als ik je een nieuwe wereld breng, zeg ik tegen je: "Laten we gaan."

Je bond mijn vleugels aan de kooi

Je hebt de tijd verpest zonder het einde van de liefde te kennen

Je hebt me verlaten...

As wanneer je een brandende vlam draait

Je hebt me kapot gemaakt toen je me deze droevige dag gaf

Je hebt me kapot gemaakt...