Ringišpil - Đorđe Balašević

Curi od jutros od četiri-pet,

Rešilo nebo da potopi svet.

Nad gradom danima vise iste kulise.

Poliva kiša al' to joj je zanat,

Ma sve mi je ravno k’o severni Banat,

Manje više, i sa kišom i bez kiše.

Vreme se vuče k’o teretni voz,

Gde li večeras da pomolim nos?

Klasika: «Konobar, un cafe' macchiatto».

Pa da.

Prolazi vreme, al' to mu je manir,

I sve je to plitko k’o plekani tanjir.

Izeš sliku, nigde jedra na vidiku.

O, daj okreni taj ringišpil u mojoj glavi.

To ne zna niko, samo ti.

Bez tebe drveni konjići tužno stoje.

Dođi, iz plave boce se pojavi,

Bar jednu želju ispuni

I dodaj svetu malo boje, čudo moje.

Veče se klati k’o prezreli klip,

Teška vremena, a ja težak tip

— gravitacija začas uzima svoje.

Slab sam ja igrač za subotnje gužve,

Al' shvatam pomalo te pokretne spužve:

Neko pijan lakše život odrobija.

O, daj okreni taj ringišpil u mojoj glavi.

To ne zna niko, samo ti.

Bez tebe drveni konjići tužno stoje.

Dođi, iz plave boce se pojavi,

Bar jednu želju ispuni

I dodaj svetu malo boje, o, čudo moje.

Sustajem, odustajem, pritiska me kao pegla.

Javi se, pojavi se, dodaj svetu malo legla.

Nekad si me čudila, o, danas bi mi tako legla.

Dodaj malo ludila, dodaj svetu malo vergla.

O, daj okreni…

Sustajem, odustajem…

Taj ringišpil u mojoj glavi…

Lekkages van vanmorgen van vier tot vijf,

Hij redde de hemel van het zinken van de wereld.

Dagenlang hangt hetzelfde landschap boven de stad.

Het regent, maar dat is haar vak,

Het is zo vlak als het noorden van Banat,

Min of meer, zowel met regen als zonder regen.

De tijd sleept voort als een goederentrein,

Waar moet ik vanavond mijn neus bidden?

Klassiek: "Ober, een coffeeshop".

Wel, ja.

De tijd verstrijkt, maar dat is zijn manier,

En het is allemaal zo ondiep als een geweven plaat.

Je maakt een foto, geen zeilen in zicht.

Oh, draai die carrousel in mijn hoofd.

Niemand weet dat, alleen jij.

Zonder jou staan ​​houten paarden treurig.

Kom, verschijnen uit de blauwe fles,

Vervul minimaal één wens

En geef een beetje kleur aan de wereld, mijn wonder.

De avond zwaait als een verachte zuiger,

Moeilijke tijden, en ik ben een harde jongen

- de zwaartekracht eist zijn tol.

Ik ben een zwakke speler voor de drukte van zaterdag,

Maar ik begrijp een beetje van die bewegende spons:

Iemand die dronken is, maakt het leven gemakkelijker.

Oh, draai die carrousel in mijn hoofd.

Niemand weet dat, alleen jij.

Zonder jou staan ​​houten paarden treurig.

Kom, verschijnen uit de blauwe fles,

Vervul minimaal één wens

En voeg een beetje kleur toe aan de wereld, oh, mijn wonder.

Ik stop, ik geef het op, hij drukt me als een strijkijzer.

Oppakken, opdagen, wat zwerfvuil aan de wereld toevoegen.

Je verbaasde me vroeger, oh, vandaag zou je zo tegen me liegen.

Voeg een beetje waanzin toe, voeg een beetje rand toe aan de wereld.

O, draai je om...

Ik stop, ik geef het op...

Die carrousel in mijn hoofd...