Devojka Sa 'Čardaš' Nogama - Đorđe Balašević

Nosila je jelek svileni

Kao u pesmi narodnoj

I krstić, znak na lančiću

Da nekog čeka navodno

O, to su bili svatovi

Sve kićeni i zlaćeni

A mi smo bolje svirali

Neg' što smo bili plaćeni

Al' dobro sad…

Nosio sam šal od kašmira

I prsluk protkan tajnama

Baš od takvih su je čuvale

Tetke sa 'ladnim trajnama

K’o srna me je gledala

Žalosnom pesmom sluđena

Čije si pile, pirgavo?

Što nisi meni suđena?

'Ej, da…

Hej, pusti kose pune polena!

'Ajde, baš u inat baba-rogama!

'Opla, digni suknju iznad kolena

Znam da kriješ čardaš u tim lepim nogama!

Rekoh joj: «Beži, mani se

I traži bolje partije!

Premala je moja tambura

Da te od kiše sakrije»

Rekoh joj: «Ja sam samo tu

Da vreme brže proleti

Ja nosim čizme skitaljke

Mene je teško voleti…»

Pa da…

Hej, doleti mala senice!

Tu, na moje zlatne čivije!

Vatra šara, tvoje zenice!

Razbij nešto i zaigraj ludo, divije!

Ze droeg een zijden vest

Als in een volkslied

En een kruis, een teken aan een ketting

Dat er zogenaamd iemand wacht

Oh, dat waren de bruiloftsgasten

Allemaal versierd en verguld

En we speelden beter

Dan werden we betaald

Maar goed nu...

Ik droeg een kasjmier sjaal

En een vest verweven met geheimen

Dat is waar ze haar van weerhielden

Tantes met 'koude duurzaamheid'

Ze keek me aan als een hert

Geserveerd door een droevig lied

Wiens kip ben jij, pirgavo?

Waarom ben je niet voor mij bestemd?

'Hé, ja...

Hé, laat je haar vol stuifmeel achter!

'Kom op, ondanks de hoorns!

'Oeps, til je rok op tot boven je knieën'

Ik weet dat je een chardash verbergt in die mooie benen!

Ik zei tegen haar: "Rennen, blijf weg

En zoek naar betere feestjes!

Mijn tamboerijn is te klein

Om je te verbergen voor de regen »

Ik zei tegen haar: "Ik ben er gewoon"

Laat de tijd sneller vliegen

Ik draag wandelschoenen

Het is moeilijk om van me te houden... »

Wel, ja…

Hé, kleine tentakels vliegen!

Daar, op mijn gouden nagels!

Vuurpatroon, je leerlingen!

Smash iets en speel gek, wild!