Marina - Đorđe Balašević

Marina, tek uz pomoć starih slika

Još mogu da se setim tvoga lika

I bude se tad neki nemiri zli

I drugovima pričam da si moja bila ti

Sav pijan od te laži ko od dobrog rumenog vina

Marina, ti si bila moja plima

Marina, svetlo, tama, leto, zima

I verujem još, u tome je spas

I često tako smišljam neki život za nas

A tada, javi mi se stvarnost setno, ko violina

Marina, ja još iste pesme pevam

Marina, ja još iste snove snevam

Iz ničega smeh još stvoriti znam

Na kraju svake pesme ipak ostajem sam

I uvek čujem kako šumi more iz daljina

Marina, dal' ćemo se ikad sresti

Ja ne znam kuda će nas to odvesti

I dobro je to što ne znamo kraj

Sad zbogom, neću reći da te volim, al' znaj

Marina, ti si bila moja pesma i moja plima

Marina… Marina… Marina… Marina

Marina, alleen met behulp van oude schilderijen

Ik kan me je karakter nog herinneren

En dan zullen sommige rellen slecht zijn

En ik vertel mijn vrienden dat je van mij was

Allemaal dronken van die leugen als van goede rode wijn

Marina, jij was mijn tij

Jachthaven, licht, duisternis, zomer, winter

En ik geloof nog steeds dat dat redding is

En ik denk vaak aan zo'n leven voor ons

En toen kwam de realiteit helaas tot me, als een viool

Marina, ik zing nog steeds dezelfde liedjes

Marina, ik heb nog steeds dezelfde dromen

Ik kan nog steeds lachen uit het niets

Aan het einde van elk nummer ben ik echter alleen gelaten

En ik hoor altijd de zee ruisen in de verte

Marina, zullen we elkaar ooit ontmoeten?

Ik weet niet waar dat ons zal brengen

En het mooie is dat we het einde niet weten

Tot ziens, ik zal niet zeggen dat ik van je hou, maar weet het

Marina, je was mijn lied en mijn tij

Jachthaven… Jachthaven… Jachthaven… Jachthaven