Kao talas... - Đorđe Balašević

Negde se pipnu naši mali svemiri

Kada već pomislim da spavaš

Zašumi saten… Tama se uznemiri

I kao talas naiđeš

U školjki tvoga pupka leto zimuje

Tu čuvaš mrve sunca za nas

Sa tvojim dodirom se čežnja rimuje

Dok kao talas nadireš

I ništa više nije važno

Lice sveta zlobno i lažno se raspline za čas

I niko više nije bitan

Svi su pesak prezren i sitan, pesak ispod nas

Srebra decembra kuju prsten za tvoj prst

Niz tvoje sapi zvezda pala

Zalud te privijam uz sebe, ko uz krst

Kao talas izmičeš

Ostavljaš slane kapi bistre

I jato dobrih mirisa Istre po sobi razvijaš

Ostavljaš varljiv zalog pene

U srcu ove napukle stene koju razbijaš…

Onze kleine universums worden ergens geraakt

Als ik denk dat je slaapt

Satijn ritselt... De duisternis is van streek

En je komt over als een golf

De zomer brengt de winter door in de schaal van je navel

Daar bewaar je de kruimels van de zon voor ons

Met jouw aanraking rijmt het verlangen

Als je opstijgt als een golf

En verder is er niks wat er toe doet

Het gezicht van de wereld, kwaadaardig en vals, verdween in een oogwenk

En niemand doet er meer toe

Al het zand is veracht en fijn, het zand onder ons

Silver December is een ring voor je vinger smeden

Een ster viel door je adem

Ik klamp me tevergeefs aan je vast, als een kruis

Je ontsnapt als een golf

Zoute druppels laat je helder

En je ontwikkelt een zwerm goede geuren van Istrië door de kamer

Je laat een bedrieglijke voorraad schuim achter

In het hart van deze gebarsten rots die je breekt...