Čivutski Vrt - Đorđe Balašević

Ako kročiš u čivutski vrt

Na sedmo koleno čini će pasti

I, ko da nema drugih bašti

Di sve pupi i sve šljašti

Di na miru možeš šeboj i božure krasti

Moja nesretna mati

Htela me spasti, savetom finim

Al' morala je dotad znati

Da ne sme kasti, šta da ne činim

Šta je bedem neg široki zid?

Lako se zajaši, ko stari čilaš

Mahovina ko astragan

Da bez glasa šmugne dragan

Ukraj neba se lepeza

Mlad šaran porcijaš

Ruka zavesu miče

Trepte u tmini, biserni zdenci

Zbog nečeg đurđic uvek niče

Baš u tišini i baš u senci

Neću skoro onim šorom

Ne znam posle put odande

Me sem čoro, moja lolo

Čhu ćo šoro paša mande

Vetar cvili i leleče

Skini suknju i jeleče

Nit' ko mari, nit' ko zna

Na ćer mande čingara

Ako dirneš u čivutski vrt

Kletvu ćeš nositi ko srebrn zvončić

Bićeš žedan kraj bunara

I siromah s' puno para

Sve ćeš dijamante dati

Za smešni cirkončić

Ko u tuđi vrt uđe

Crn lebac mesi, u crnom plehu

Eh, «Ne poželi ništa tuđe…»

Svi smrtni gresi, u tom su grehu

Kao mrva iz džepa

Truni se lako, život protekli

Da, rekli su mi da je lepa

Ali baš tako?

To nisu rekli

Als je de Chivuta-tuin binnenstapt

Hij zal op de zevende knie vallen

En alsof er geen andere tuinen zijn

Di alles ontluikt en alles schijnt

Shaboes en pioenrozen kun je in alle rust stelen

Mijn ongelukkige moeder

Ze wilde me redden, met goed advies

Maar tegen die tijd moest ze het weten

Als we geen kasten zijn, wat moet ik dan niet doen?

Wat is een wal of een brede muur?

Het is gemakkelijk om te rijden als je oud bent

Mos zoals astrachan

Om weg te sluipen, schat, schat

Er is een ventilator in de lucht

Jonge karper drager

De hand beweegt het gordijn

Knipperend in de duisternis, parelwitte putten

Om de een of andere reden ontspruit het lelietje-van-dalen altijd

Gewoon in stilte en in de schaduw

Ik ga niet naar die kust

Ik weet het niet na de reis vanaf daar

Ik choro, mijn lolo

Chu zal pasha mande

De wind huilt en huilt

Doe je rok en vest uit

Niemand geeft erom, niemand weet het

Aan de dochter van een chingar

Als je de Chivut-tuin aanraakt

Je zult de vloek dragen als een zilveren bel

Je zult dorst hebben bij de bron

En de arme man met veel geld

Je geeft alle diamanten

Voor een grappige zirkoon

Wie betreedt andermans tuin

Zwart brood, in een zwart blik

Eh, "Ik wil niets anders..."

Alle doodzonden zijn in die zonde

Als een kruimel uit een zak

Het rot gemakkelijk, het leven is voorbij

Ja, ze vertelden me dat ze mooi was

Maar zomaar?

Dat zeiden ze niet