Dok gori nebo nad Novim Sadom - Đorđe Balašević

Da se ne lažemo, nije to bio neki most

Od onih podignutih da bi se u njih gledalo

Ne… Pre je bio od onih podignutih da bi se sa njih gledalo

I pod njima prvi put poljubilo

Ali… Ponekad ga je Ona

Prelazila svojim uobraženim kadetskim korakom

A mesečina se kao deverika lovila u mrežu njene kose

Po tome ću ga, eto, pamtiti

Rat je kao pijan svat prošao poljem… Šenlučio celu noć

Kaleći bes na ranom žitu i tek niklom bostanu

Zašto?

Ne pitaj se, jer, tako je bolje i Bog je pristao na to

Ratovi prolaze, a ljudi, eto, ipak ostanu

Za zlo sam teški laik, no, to je stara priča

Znaš već: Bila jednom dva brata i to

Kad sklopim taj mozaik, ostane mi kamičak

I to smo izgleda mi?

Ma, hitni papuče u vis

Žalosna Panonska Vilo

Za tvoje dugme sedefno

Ja noćas kraljevstvo dajem

I lupni daire o bok

Ramena pospi aprilom

Pa ponizi ovaj mrak

Tim svojim lucidnim sjajem

Zaigraj, bosa i prkosna

Dok iznad Novog Sada

Đavo pali svoja kandila

Žad na reci tamni

Čim se sumrak zgusne

Dunav je pred zoru prek

Plaše te aveti što maglom brode teškim skelama?

Ne, strah nije pravi ruž za tvoje usne

Reši ga se ga jednom zauvek

I veruj zvezdi koja zraku tvog života prelama

Nije to prva neman što preti dahom vatre… Ne

Ali ljubav je vitez

Arhanđel s' mačem, spreman da i tu alu satre

Da… I samo čeka tvoj znak

Laten we eerlijk zijn, het was geen brug

Van degenen die zijn grootgebracht om naar te kijken

Nee... Hij was een van degenen die opgroeiden om gezien te worden

En onder hen kuste hij voor de eerste keer

Maar... Soms is ze

Ze stak over met haar verwaande cadettenpas

En de maan jaagde als een brasem in het net van haar haar

Zo zal ik hem herinneren

De oorlog ging als een dronken bruidegom door het veld... Shenluchio de hele nacht

Het temperen van woede over de vroege tarwe en de pas gekiemde watermeloen

Waarom?

Vraag het jezelf niet af, want zo is het beter en God stemde ermee in

Oorlogen gaan voorbij en mensen blijven

Ik ben een harde leek voor het kwaad, maar dat is een oud verhaal

Je weet het al: Er waren eens twee broers en dat

Als ik dat mozaïek in elkaar zet, blijft er een kiezelsteen over

En dat lijkt ons te zijn?

Ma, noodpantoffels in de lucht

Trieste Pannonische fee

Voor je parelknoop

Ik geef het koninkrijk vanavond

Ik lupni daire o bok

Schouders vallen in slaap in april

Dus verneder deze duisternis

Tim met zijn heldere gloed

Spelen, blootsvoets en uitdagend

Terwijl boven Novi Sad

De duivel steekt zijn lamp aan

Jade op de rivier donker

Zodra de schemering dikker wordt

De Donau is voor zonsopgang over

Ben je bang voor geesten die zware steigers in de mist dragen?

Nee, angst is niet de juiste lipstick voor je lippen

Voor eens en voor altijd van hem af

En geloof de sterren die de straal van je leven breken

Dit is niet het eerste monster dat vuur dreigt te spuwen... Nee.

Maar liefde is een ridder

Aartsengel met een zwaard, klaar om dat alu . te verpletteren

Ja... En gewoon wachten op je teken