Dođoška - Đorđe Balašević

Njenog brata znao sam

Tako iz čuvenja

Nisam puno mario

Za te dođoše

Vukla se k`o kornjača

Jedna jesen lenja

Spori dani davno prođoše

Pretio je da će on

Na put da mi stane

I da mu se sestre okanem

A Mi smo samo šetali

I pomalo kisli

Dobro sam se nagled`o

Njenih koraka

Druge su mi devojke

Pobegle iz misli

Prhnule…

K`o jato čvoraka

Tih je dana zvonilo

U čast Malog Princa

I odvažnog Bilbo Baginsa

Na svim mojim crkvama

Satovi su stali

Kazaljke se, srećom

Baš tada sklopiše

Sto hiljada reči znam

Al' jedna mi fali

Da nju kako treba opišem

I sram ga bilo, Gospodo

Ko pomisli loše

Al' ni nalik na druge dođoše

Otad baš ne uzimam

Svaku što se pruža

Srce se odupire

Pa se privikne

Al' zumbuli su zumbuli

A Ruža je Ruža

Pa da na kraj Sveta iznikne

Ma.

da se redom postroje

Odavde do ćoška

Nijedna k`o moja Dođoška

Ta, idi…

Nijedna k`o moja Dođoška…

Ik kende haar broer

Dus buiten gehoor

het kon me niet veel schelen

Ze kwamen voor jou

Ze kroop als een schildpad

Een val lui

De langzame dagen zijn allang voorbij

Hij dreigde met

Op weg om me te stoppen

En om zijn zussen op te geven

En we waren gewoon aan het wandelen

En een beetje zuur

ik zag er goed uit

haar voetstappen

Mijn andere meisjes

Ontsnapt aan het denken

Prhnule…

Als een zwerm spreeuwen

Het ging in die dagen

Ter ere van de Kleine Prins

En de dappere Bilbo Balings

In al mijn kerken

De klokken zijn gestopt

Handen omhoog, gelukkig

Toen nam hij een besluit

Ik ken honderdduizend woorden

Maar ik mis er een

Om haar goed te omschrijven

En schaam je, heren

Wie denkt er slecht?

Maar ze leken niet op anderen

Ik heb het sindsdien niet meer genomen

Alles wat wordt verstrekt

Het hart biedt weerstand

Dus hij raakte eraan gewend

Maar hyacinten zijn hyacinten

En de roos is de roos

Zodat het aan het einde van de wereld tevoorschijn komt

ma.

in de rij gaan staan

Van hier naar de hoek

Niemand zoals mijn Dodjoška

Ta, ga...

Niemand zoals mijn Dodjoška...