Ankica - Đorđe Balašević

Kroz tanušnu maglu kao zejtin po staklu dan se razliva tih

Mislim sreda-četvrtak?

Il' već neki od njih

Najtiše što može, ko sa predstave loše, iskradam se iz sna

Iz ogledala viri jedan stariji ja A nad Novim Sadom vetar kinji oblake

Počinje još jedan dan bez nje

Drugari u frci, svu su dužni k’o Grci… Krupnih predloga par

Kad ono?

Sto marona do prvog im završava stvar

Na starom Trgu Slobode večna revija mode.

I srce trucka na tren

Neki plešući mantil?

Ne… nije njen

A nad Novim Sadom vetar konje propinje

Prolazi još jedan dan bez nje

Kod Lazice Puža je podnošljiva gužva… Katkad poduprem šank

I tako… stara garda iz kvarta još se loži na fank

I poturaju priče da sve curice liče kada je čaša pri dnu?

Pa dobro… Možda jedna na drugu, ali nikad na nju

A nad Novim Sadom vetar kači ordenje

Prolazi još jedan dan bez nje

I lelujam u centru kao fenjer na vetru… Jesen protresa skut

Ne vredi… Potrebno je bar dvoje da se ukrsti put

Zamrzavam sliku na poznatom liku, dok se šunjam u san

Da ne primete tamo da sam odsutan?

A nad Novim Sadom primirje

Prolazi još jedan dan bez nje

Door de dunne mist als olie op het glas, stroomt de dag stilletjes

Ik bedoel woensdag-donderdag?

Of een aantal van hen al

Zo stil als ik kan, wie een slechte show heeft, sluip ik uit mijn slaap

Een ouder ik gluurt uit de spiegel en boven Novi Sad blaast de wind wolken

Er begint weer een dag zonder haar

Kameraden met haast, ze zijn alles verschuldigd zoals de Grieken... Grote voorstellen par

Wanneer dat?

Honderd marrons tot de eerste punten hun ding

Eeuwige modeshow op het oude Vrijheidsplein.

En mijn hart klopt voor een moment

Een dansjas?

Het is niet van haar

En over Novi Sad blaast de wind de paarden

Er gaat weer een dag voorbij zonder haar

Lazica Puža heeft een draaglijk publiek... Soms steun ik de bar

En dus… de oude garde uit de buurt brandt nog steeds funk

En ze vertellen verhalen waar alle meisjes op lijken als het glas onderaan staat?

Nou goed... Misschien bovenop elkaar, maar nooit op haar

En de wind blaast medailles over Novi Sad

Er gaat weer een dag voorbij zonder haar

En ik zwaai in het midden als een lantaarn in de wind... De herfst schudt mijn schoot

Het is het niet waard... Er zijn er minstens twee nodig om de weg over te steken

Ik bevries een foto van een bekend personage terwijl ik stiekem een ​​droom binnensluip

Merk je niet dat ik er ben?

En een wapenstilstand over Novi Sad

Er gaat weer een dag voorbij zonder haar