Tuulen Tytär/ Soturin Tie - Moonsorrow

Kuule kuinka tuulen tytäare

Laulaa kaunista lauluaan

Kuinka henkäyksensä

Lumpeita hiljaa liikuttaa

Syvään vihreään silmien noiden

Valo tähtien lankeaa

Sydämessään voima kuin heleä nauru

Joka kantaa maailmain taa

Aikojen saattoon tuulen tytäare

Laulaa kaunista lauluaan

Aallon eksyneen kotiin kutsunsa saa

Hellä kätensä metsän kehtoa keinuttaa

Suuri on hänen väkevyytensä

Valtava hänen voimansa

Karuilla mailla kasvanut

Mies alla jäisen tuulen

Vain vire joukkonsa johtaa

Myrskyn silmästä tyveneen

Soturin tie on mainettaan kantaa

Ei miekkaansa maahan laskea saa

Soturi, sankari

Viitan kultaisen kantaja

Taisteluun, kuolemaan

Tiellä jumalten kaupunkiin

O' hear the daughter of the wind

Singing her fairest song

How gently her silent breath

Caresses the lilies on the open lake

Into the deepest green of her eyes

Is cast the light of stars

In her heart, strength like brightest laughter

That endures beyond worlds

'til the end of time daughter of the wind

Is singing her fairest song

A lost wave guided home by her call

The sleeping woodland cradled by her hand

Grand is his power

And enormous his strength

Man grown on barren lands

Grown under an icy wind

A mere breeze can lead it’s forces

To calm through the eye of a storm

The way of a warrior is to bear his name

Never to lower his sword

Warrior, a hero

Bearer of the golden cloak

Into battle, into death

On the path to the city of the gods

Hoor hoe de dochter van de wind

Zing haar mooie lied

Hoe te ademen?

De watervallen worden rustig bewogen

Diep groene ogen van die

Het licht van de sterren valt

Kracht in zijn hart als een heldere lach

Wie draagt ​​de wereld?

Naar het verstrijken van de tijd, de kleindochter van de wind

Zing haar mooie lied

Aalto komt thuis als hij verdwaald is

Zijn tedere hand zwaait in de wieg van het bos

Groot is zijn kracht

Enorme kracht

Geteeld in dorre landen

Een man onder een ijzige wind

Alleen de sfeer van zijn troepen leidt

Van het oog van de storm tot op de bodem

De weg van de krijger heeft een reputatie te dragen

Laat je zwaard niet in de grond zakken

Krijger, held

Ik verwijs naar de gouden eiser

Om te vechten, tot de dood

Op weg naar de stad van de goden

O 'hoor de dochter van de wind'

Zingt haar mooiste lied

Hoe zacht haar stille adem

Streelt de lelies op het open meer

In het diepste groen van haar ogen

Is het licht van sterren geworpen

In haar hart, kracht als de helderste lach

Dat overstijgt de werelden

tot het einde der tijden dochter van de wind

Zingt haar mooiste lied

Een verloren golf geleid naar huis door haar oproep

Het slapende bos gewiegd door haar hand

Groots is zijn kracht

En enorm zijn kracht

Man gekweekt op onvruchtbare gronden

Geteeld onder een ijzige wind

Een zeebries kan de krachten leiden

Om te kalmeren door het oog van een storm

De weg van een krijger is om zijn naam te dragen

Nooit om zijn zwaard te laten zakken

Krijger, de held

Drager van de gouden mantel

In de strijd, in de dood

Op het pad naar de stad van de goden