Raunioilla - Moonsorrow

Kuun viel varttuessa

Kulki kuiskaus pll veen kaukaa

Aallot levotonna livt

Vasten sateen pieksem rantaa

Kauan hiljaisia lienneet

Salot alla pohjoisen taivaan

Vain yksininen vire tuulen soi

Keihs karhunkaatajan

Maassa saaliin vierell vartoi

Vaiti suurta laivaa saapuvaa

Ei kukaan tiennyt nhd sarastukseen

Ja piv laski taas

Kuulkaa huuto korppien

Halki taivaiden

Nin saapuu tuho jumalten

Maailmaamme

On tullut se aika jolloin auringon pyr

Veren vuodatuksesta katkeaa

Liput kauniit liehuen

Airut rantakiville astuu

He miekoin meit tervehtivt

Vapaudesta puhua saavat

Loimet vieraat yllns

Puiseen ristiin veriveli tarttuu

Hn suden mahdin mielii taltuttaa

Keihs karhunkaatajan

Vastaan krmekielt nyt nousee

Ja iskee lpi kurjan sydmen

Vaan eivt sankarit en nouse raunioille

Ja laulumme tuuli vie

Kuulkaa suru metsien

Halki aikojen

On pyht kivet kaadettu

Ja kansa voipunut

Valtaa kuoleman sylist

Uhmaa ters vlkkyen

Tuoni ksiss jumalten

Maine miehen ikuinen

Jo syttyvt nuo soihdut, ne ruumiit krventvt

Ja syyttmien sielut tuomitaan

Kuinka riistvt he jumalat nyt viereltmme

Vaikenevat tuhannet edess murhaajan

Kirveenkuva rinnalla

Karhun lailla taistellen

Ukon voima sydmess

Viel kaatuu viimeinen

Under the growing moon

There drifte

Terwijl de maan nog steeds groeit

Van ver ging een fluistering door het water

Golven van rusteloze livt

We verslaan het strand tegen de regen

Lang stil

Salot onder de noordelijke hemel

Alleen de enige melodie van de wind ringen

Keihs berendrager

Op de grond naast de vangst bewaakt

Stil groot schip arriveert

Niemand kende nhd voor dageraad

En de dag viel weer

Hoor de kreet van raven

Door de lucht

Dus komt de vernietiging van de goden

Onze wereld

Het is tijd voor de zon om te komen

Het bloeden stopt

Tickets prachtig fladderend

Peddels stappen op de strandstenen

Ze begroeten ons met zwaarden

Ze praten over vrijheid

Verwrongen gasten boven

Het houten kruis is geplakt door een bloedbroeder

Hij houdt ervan om de kracht van de wolf te temmen

Keihs berendrager

Tegen krmekielt stijgt nu

En slaat door het ellendige hart

Maar de helden stijgen niet op naar de ruïnes

En de wind van onze zang neemt de wind

Hoor het verdriet van de bossen

Door de jaren heen

Er zijn vijverstenen gestort

En de mensen verzwakten

Macht in de armen van de dood

Trotseer ters knipperend

Dat is een van de goden

De reputatie van een man voor altijd

Die fakkels zijn al aangestoken, die lichamen branden

En de zielen van de beschuldigden zullen worden veroordeeld

Hoe beroven ze de goden nu van onze kant?

Stilte voor duizenden moordenaars

Bijl foto hiernaast

Vechten als een beer

Uko's power sydmess

De laatste crasht

Onder de groeiende maan

daar dreef