Köyliönjärven jäällä (Pakanavedet II) - Moonsorrow

Saapui hän, sanansaattaja käännytetyn kansan

Totuuttansa opettamaan meille vääräuskoisille

Uhattuna kirvestänsä teroittamaan talonpoika —

Puolesta metsien, järvien, säästyneiden veljiensä

(voittajansa)

Korvansa kavaluudelle ymmärtämättömät antoivat;

Lalli näki orjan taivaan ja katseensa sokaisi

Pian kirveensä harhailijan yön sydämessä yllätti

Oli veriselle järven jäälle päättyvä ristin taival…

«Vaan pian rantautui lännestä satoja laivoja

Tuhansia heitä, jotka saapuivat piispaa kostamaan

Lukuisten vuosien kuluessa

Tahtonaan nöyryyden juurruttaminen viimeiseen pakanakansaan

He sääliä tuntematta mursivat sitkeän vastarinnan

Voimallisilla aseillaan

Viimeisin pyhimyksensä Henrik alttarille nostatettiin

Ja verityö, suomalaisten tukahdutettu vapauden huuto

Pakotettiin häpeään.»

(kohtalonsa)

Niin anastettiin kunnia sankarilta rohkealta

Mieheltä rehelliseltä, suoraselkäiseltä

Valheilla he kansamme uskoonsa pakottivat

Vaan jäätä järven Köyliön he eivät murtaa saata

Hij arriveerde, de boodschapper van het bekeerde volk

Zijn waarheid om ons ketters te leren

Bedreigd met een bijl om een ​​boer te slijpen -

Namens bossen, meren, gespaarde broeders

(winnaar)

De ongelovigen gaven hun oren aan sluwheid;

Lalli zag de slaaf in de lucht en zijn blik verblind

Al snel verraste zijn bijl de zwerver in het hart van de nacht

Het was de hemel van het kruis die eindigde op het bloedige ijs van het meer...

«Maar al snel landden honderden schepen uit het westen

Duizenden van degenen die kwamen om de bisschop te wreken

door de jaren heen

Het is zijn wil om zijn laatste heidenen nederigheid bij te brengen

Zonder medelijden hebben ze de hardnekkige weerstand gebroken

Met zijn krachtige wapens

Zijn laatste heilige, Hendrik, werd verheven op het altaar

En bloedwerk, de onderdrukte kreet van vrijheid van de Finnen

Gedwongen tot schaamte.”

(lot)

Dus de eer werd gestolen van de held van de dapperen

Een man die eerlijk is, rechttoe rechtaan

Door leugens dwongen ze onze mensen tot hun geloof

Maar het ijs van het meer van Köyliön breken ze niet om te krijgen