Aurinko ja Kuu - Moonsorrow

«Aurinko ja kuu

Syttyneet kaukana sieltä

Missä lehväin suoja yllein kumartuu

Kai vuosia olen jo kulkenut

Muassa metsien kansojen

Olen oppinut viisautta susilta

Ja nukkunut karhujen kanssa

Yhtään ihmistä en ole kohdannut

Kylänkään liepeille sattunut

Tiedä en matkaani kotoa

Kohtalo sanelee minne johtaa tie."

Kaukana tyvenessä

Vehreä polku verelle johdattaa

Yllä maan, taivas kattona

Loppunsa on kaikella

«Kai vuosia olen jo kulkenut

Miettien veljeni lähtöä

Kunpa tietäisin minne hän päätyy

Jumalat suojelkoot häntä matkallaan.»

Järkähtävät vankat kalliot

Vaeltavat kuu ja aurinko

Tuulet yltyvät, myrskyt tyyntyvät

Laivojansa aallot etsivät

«Taivaalla tähdet valaiskaa

Tulen vain minä tarvitsen

Luonnosta olen syntynyt

Edessäs' mitään pelkää en.»

«The sun and the moon

Lit so far from where

The shelter of branches does bend over me

I count it as years that I’ve wandered

Amongst the folk of the woods

Wisdom I’ve learned from wolves

And I have slept in the beds of bears

No other man I’ve met on my way

No village I’ve walked past by

I couldn’t tell my way from home

Destiny dictates where my road shall turn.

"

Far far away in the still

A verdant path once leads to blood

Above the earth with heavens as vault

There is an end to all

«I count it as years that I’ve wandered

Just thinking of my brother’s departure

Oh I wish I was told where he would end up

May the gods guard him on his journey.

"

And the steady rocks stir

The moon and the sun do rove

Winds are rising, storms abate

Their ships the waves still seek

«Stars on the sky come out

Only the fire I need

From the nature I have born

Before thee nothing I fear.

»

"De zon en de maan

Ver van daar ontstoken

Waar de bladschuilplaats buigt

Ik denk dat ik er al jaren ben

Onder andere bosnaties

Ik heb wijsheid geleerd van wolven

En sliep met de beren

Ik heb nog geen enkele persoon ontmoet

Het gebeurde ook aan de rand van het dorp

Ik weet het niet ik reis van huis

Het lot bepaalt waar de weg heen leidt."

Ver weg bij de basis

Een groen pad naar het bloed leidt

Boven de aarde is de lucht het dak

Alles is voorbij

"Ik denk dat ik het al jaren heb meegemaakt"

Denkend aan het vertrek van mijn broer

Ik wou dat ik wist waar hij heen ging

Mogen de goden hem onderweg beschermen.

Schokkende stevige rotsen

Zwervende maan en zon

De wind steekt op, de stormen bedaren

De golven van hun schepen zoeken

"In de lucht schijnen de sterren"

Ik kom gewoon, ik heb het nodig

Ik ben uit de natuur geboren

Ik ben nergens bang voor.

«De zon en de maan

Verlicht zo ver van waar

De schuilplaats van takken buigt zich over me heen

Ik tel het al jaren dat ik heb gezworven

Onder de mensen van het bos

Wijsheid geleerd van wolven

En ik heb geslapen in de bedden van beren

Geen andere man die ik onderweg ben tegengekomen

Geen dorp Wantve liep voorbij

Ik kon mijn weg van huis niet vertellen

Het lot bepaalt waar mijn weg zal keren.

"

Ver ver weg in de stilte

Een groen pad leidt ooit naar bloed

Boven de aarde met de hemel als gewelf

Aan alles komt een einde

"Ik tel het als jaren dat Wereed rondzwierf"

Ik denk alleen aan het vertrek van mijn broer

Oh ik wou dat ik werd verteld waar hij zou eindigen

Mogen de Goden hem bewaken op zijn reis.

"

En de gestage rotsen roeren

De maan en de zon doen Rove

De wind neemt toe, de stormen nemen af

Hun schepen zoeken de golven nog steeds

"Sterren aan de hemel komen naar buiten"

Alleen het vuur dat ik nodig heb

Uit de natuur ben ik geboren

Voor u ben ik nergens bang voor.

»