Волкодав - Мельница

Почувствуешь в воздухе нездешние отзвуки,

И увидишь сквозь морок лжи,

Судьбы миражи.

Где руки сплетаются, где губы прощаются,

И в синий рассветный лед нас небо зовет.

Роса рассветная, светлее светлого,

А в ней живет поверье диких трав,

У века каждого на зверя страшного,

Найдется свой, однажды, Волкодав

Найдется свой однажды Волкодав

Дороги забытые, дороги разбитые,

Ложатся под стук копыт,

И сердце спешит.

И ветры попутные не связаны путами,

И утро не станет ждать,

Нельзя опоздать.

Роса рассветная, светлее светлого,

А в ней живет поверье диких трав,

У века каждого на зверя страшного,

Найдется свой, однажды, Волкодав

Найдется свой однажды Волкодав

Ты вышел из голода, из вечного холода,

Из горной, железной тьмы, из древней тюрьмы.

Из сумрака севера, соцветием клевера,

Последний весны росток

Вплетется в венок.

Роса рассветная, светлее светлого,

А в ней живет поверье диких трав.

У века каждого на зверя страшного,

Найдется свой, однажды, Волкодав

Найдется свой однажды Волкодав

Voel de echo's in de lucht

En je zult zien door de waas van leugens

Het lot van een luchtspiegeling.

Waar handen verstrengelen, waar lippen vaarwel zeggen,

En de lucht roept ons het blauwe dageraadijs in.

Dageraad dauw, lichter dan licht,

En daarin leeft het geloof van wilde kruiden,

Elke eeuw heeft een verschrikkelijk beest,

Er zal een, op een dag, Wolfshond zijn

Er zal op een dag een Wolfshond zijn

Vergeten wegen, kapotte wegen,

Ga liggen onder het geluid van hoeven,

En het hart heeft haast.

En eerlijke wind is niet gebonden aan boeien,

En de ochtend zal niet wachten

Je mag niet te laat zijn.

Dageraad dauw, lichter dan licht,

En daarin leeft het geloof van wilde kruiden,

Elke eeuw heeft een verschrikkelijk beest,

Er zal een, op een dag, Wolfshond zijn

Er zal op een dag een Wolfshond zijn

Je kwam uit de honger, uit de eeuwige kou,

Van de berg, ijzeren duisternis, van de oude gevangenis.

Van de schemering van het noorden, klaver bloeiwijze,

De laatste spruit van de lente

Weven tot een krans.

Dageraad dauw, lichter dan licht,

En daarin leeft het geloof van wilde kruiden.

Elke eeuw heeft een verschrikkelijk beest,

Er zal een, op een dag, Wolfshond zijn

Er zal op een dag een Wolfshond zijn