Травушка - Мельница

Травушка расскажет мне о том, что случится,

Пропоет мне песню ночную…

Ляжет мне рассветною росой на ресницы,

Расплетет мне косу тугую.

Солнце взойдет в огне,

Позовет в дорогу далече,

Но не подняться мне,

Не лететь к нему да навстречу…

Сколько раз я видела пожар-пепелище,

Сколько я ночей сна не знала.

Сколько мое сердце ошибалось, но все ищет —

Да судьбы своей не узнало.

Поздно ли, рано ли

Отыскать тропинку другую,

Чтоб из чужой земли

Возвратиться в землю родную…

Забери меня с собою ты, перепелка,

Унеси в чащу глухую.

Стану серой птичкой незаметной — да и только,

Растоплю тоску ледяную.

Речка, моя сестра,

Примет и укроет волною,

Будет ко мне добра,

Разлучит навечно с бедою.

Het onkruid zal me vertellen wat er zal gebeuren

Zing me een lied van de nacht...

Zal als ochtenddauw op mijn wimpers vallen,

Zal mijn strakke vlecht ontrafelen.

De zon zal in vlammen opgaan

Zal bellen op de weg ver,

Maar til me niet op

Vlieg niet naar hem toe maar naar ...

Hoe vaak heb ik de vuuras gezien,

Hoeveel nachten slaap ik niet wist.

Hoeveel mijn hart verkeerd had, maar alles is op zoek naar -

Ja, ze kenden hun lot niet.

Is het te laat, is het te vroeg?

Zoek een ander pad

Dus dat uit een vreemd land

Keer terug naar je geboorteland...

Neem me mee, kwartel,

Breng het naar het dove struikgewas.

Ik zal een onzichtbare grijze vogel worden - en alleen,

Ik zal het ijzige verlangen doen smelten.

Rivier, mijn zus,

Zal accepteren en bedekken met een golf,

Zal goed voor me zijn

Voor altijd gescheiden van problemen.