Воин вереска - Мельница

Над болотом туман,

Волчий вой заметает следы.

Я бы думал, что пьян -

Так испил лишь студеной воды.

Из кувшина, что ты мне подала,

Провожая в дорогу,

Из которой я никогда не вернусь,

Жди - не жди, никогда не вернусь.

И не сомкнуть кольцо седых холмов,

И узок путь по лезвию дождя,

И не ищи - ты не найдешь следов,

Что Воин Вереска оставил, уходя.

Словно раненый зверь,

Я бесшумно пройду по струне.

Я не стою, поверь,

Чтоб ты слезы лила обо мне.

Чтоб ты шла по следам моей крови во тьме -

По бруснике во мхе,

До ворот, за которыми холод и мгла, -

Ты не знаешь, там холод и мгла.

И не сомкнуть кольцо седых холмов,

И узок путь по лезвию дождя,

И не ищи - ты не найдешь следов,

Что Воин Вереска оставил, уходя.

Ты однажды вдохнешь

Терпкий ладан октябрьской луны,

В сердце сдвинется нож,

Боль поднимется из глубины.

Неужели ты ждешь воплощение беды,

Духа сумрачной стали,

Чтобы снова дать мне напиться воды,

Этой пьяной хрустальной воды?

Но не сомкнуть кольцо седых холмов,

И узок путь по лезвию дождя,

И не ищи - ты не найдешь следов,

Что Воин Вереска оставил, уходя.

И не ищи в морозной мгле следов,

Что Воин Вереска оставил, уходя.

Mist over het moeras

Het gehuil van de wolf bedekt zijn sporen.

Ik zou denken dat ik dronken was -

Dus dronk hij alleen koud water.

Van de kruik die je me gaf

Begeleiding op de weg

Waar ik nooit meer van zal terugkeren

Wacht - wacht niet, kom nooit meer terug.

En sluit de ring van grijze heuvels niet,

En smal is het pad langs de rand van de regen,

En kijk niet - je zult geen sporen vinden,

Wat de Heather Warrior achterliet toen hij wegging.

Als een gewond dier

Ik loop stilletjes langs het touwtje.

Ik sta niet, geloof me

Zodat je tranen voor mij vergiet.

Zodat je in de voetsporen treedt van mijn bloed in de duisternis -

Op bosbessen in het mos,

Naar de poort, waarachter kou en duisternis is, -

Je weet het niet, het is daar koud en donker.

En sluit de ring van grijze heuvels niet,

En smal is het pad langs de rand van de regen,

En kijk niet - je zult geen sporen vinden,

Wat de Heather Warrior achterliet toen hij wegging.

Op een dag zul je ademen

Scherpe wierook van de oktobermaan,

Een mes zal in het hart bewegen

De pijn zal van diep van binnen naar boven komen.

Wacht je op de belichaming van problemen,

Geest van somber staal

Om me nog een slok water te geven,

Dit dronken kristalwater?

Maar sluit de ring van grijze heuvels niet,

En smal is het pad langs de rand van de regen,

En kijk niet - je zult geen sporen vinden,

Wat de Heather Warrior achterliet toen hij wegging.

En zoek geen sporen in de ijzige waas,

Wat de Heather Warrior achterliet toen hij wegging.