Gaudete - Мельница

Gaudete!

Gaudete!

Как выходит зимний ветер

Из ледового чертога, из железного дворца —

Он жестокий, ясный, синий,

Весь в узорах клавесина,

И с морозным звонким треском разбиваются сердца.

Да-да, сердца.

Gaudete, gaudete —

Кровью горного рассвета,

Встречей взглядов и пожатием обветренной руки —

Коль тропой хрустальных трещин

Путь волхвовый бесконечен,

Принесу тебе дары я — сердце, вечность и коньки.

И коньки.

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Мы друг другом ли согреты,

Мы ль дыханием одеты,

Прозреваем сердце тьмы —

Так возрадуемся, други,

Се дитя огня и вьюги,

Gaudete, gaudete,

Се грядет король зимы!

Король зимы!

Gaudete!

Gaudete!

Hoe komt de winterwind uit?

Van het ijspaleis, van het ijzeren paleis -

Hij is wreed, helder, blauw,

Allemaal in klavecimbelpatronen,

En harten breken met een ijskoude rinkelende spleet.

Ja, ja, harten.

Gaudete, Gaudete

Met het bloed van de berg dageraad

Ogen ontmoeten en een verweerde hand schudden -

Kohl pad van kristalscheuren

Het magische pad is eindeloos,

Ik zal je geschenken brengen - hart, eeuwigheid en schaatsen.

En schaatsen.

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Zijn we warm voor elkaar?

We zijn bekleed met adem,

We zien het hart van de duisternis -

Laten we blij zijn, mensen

Zie het kind van vuur en sneeuwstorm,

Gaudete, Gaudete,

Hier komt de koning van de winter!

Winterkoning!