Радость моя - Мельница, Эдмунд Шклярский

Бестелесного и невесомого,

Как тебе услыхать меня —

Если ты плоть от плоти слова, и

Я же кровь от крови огня?

Пусть сгорают уголья бесчисленных дней

В обнаженной груди дотла;

Не имеющий голоса Логос во мне

Разгорается добела.

Радость моя, подставь ладонь,

Можешь другой оттолкнуть меня.

Радость моя, вот тебе огонь —

Я тебя возлюбил более огня.

Запрокинутым солнцем слепящего дня,

Меднотелым звоном быков —

Я с тобой говорил языками огня,

Я не знаю других языков.

И в лиловом слепящем самуме

Мне дано серебром истечь.

Я принес себя в жертву себе самому,

Чтобы только тебя изречь.

Радость моя, подставь ладонь,

Можешь другой оттолкнуть меня.

Радость моя, вот тебе огонь —

Я тебя возлюбил более огня.

Верное имя откроет дверь

В сердце сверкающей пустоты,

Радость моя, ты мне поверь,

Никто не верил в меня более, чем ты.

Onstoffelijk en gewichtloos,

Hoe kun je me horen?

Als u vlees van het vlees van het woord bent, en

Ben ik bloed van het bloed van vuur?

Laat de kolen van ontelbare dagen branden

In de blote borst tot as;

Stemloze logo's in mij

Het vlamt op.

Mijn vreugde, leg je hand

Kan een ander me wegduwen.

Mijn vreugde, hier is een vuur voor jou -

Ik hield meer van je dan van vuur.

Door de geworpen zon van een verblindende dag,

Koperachtig gerinkel van stieren -

Ik sprak tot je met tongen van vuur,

Ik ken geen andere talen.

En in een paars verblindende Samum

Het werd mij gegeven om geen zilver meer te hebben.

Ik heb mezelf aan mezelf opgeofferd

Gewoon om je te spreken.

Mijn vreugde, leg je hand

Kan een ander me wegduwen.

Mijn vreugde, hier is een vuur voor jou -

Ik hield meer van je dan van vuur.

De juiste naam zal de deur openen

In het hart van de sprankelende leegte

Mijn vreugde, je gelooft me

Niemand geloofde meer in mij dan jij.