Ангел - Мельница

У изголовья сердце уловит вкрадчивый шаг.

Я слышу ропот ангельской крови в своих ушах.

Лицом в ладони — в Славе Господней так горячо —

Я слышу трепет маховых перьев за своим плечом.

Горькие капли свежих царапин, крови в плену.

Ангел закатный, бронзоволатный идет на войну.

Гони, Возница, звездам не спится который век,

Твой пассажир — он, зеленокрылый, почти человек.

Я на полставки, я кандидат небесных наук.

Жми до заправки, уже натянут радуги лук.

Стреляй по стеклам, по битым перьям — глотая смех,

До хрипа в легких клокочет вера и рвется вверх.

Aan het hoofd van het hart zal een insinuerende stap worden opgevangen.

Ik hoor het geruis van engelenbloed in mijn oren.

Gezicht in de palm - in de Glorie van de Heer zo heet -

Ik hoor het gefladder van slagpennen over mijn schouder.

Bittere druppels van verse krassen, gevangen bloed.

De zonsondergangengel, gebronsd, gaat ten strijde.

Rijd, wagenmenner, de sterren kunnen eeuwenlang niet slapen,

Uw passagier is hij, groen gevleugeld, bijna mens.

Ik ben parttime, ik ben een kandidaat voor hemelwetenschappen.

Druk naar het tankstation, de regenboogboog is al geregen.

Schiet op glas, op gebroken veren - lach inslikkend,

Geloof borrelt in de longen totdat het piept en naar boven barst.