Sans dire adieu - Lonepsi

Je cherche l’enfant qui s’est perdu en moi, et qui glorifie la vie avec un

sourire innocent

Je cherche à remuer mes profondeurs où résonne l'écho de souvenirs frissonnants

Je cherche à m’enfuir vers l’inconnu, vers des rêves ensoleillés que l’on ne

peut faire que la nuit

Je cherche à retrouver ton parfum sur une passante que je ne reverrai jamais de

la vie

Comme une discrète floraison on a grandi seuls et à part

M’accidenter sur l’une de tes pensées n’a plus rien d’un hasard

Tu es maladroite comme un enfant qui se précipite

Mais je te pardonne car tu m’as sauvé de ce précipice

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

J’ai comme une envie souterraine d’aller plonger sous tes reins

Mais je cherche ce qui se dit au bord de tes clavicules

Ma raison, s’est fait piétiner par un troupeau de sentiments

Combien de mes écrits resteront inconnus?

Quand j’y pense, la plus part d’entre eux, je te les ai consacrés

Car tu semblais aussi séduisante qu’un secret

Je cherche les lumières du soir qui allumeront ton sourire

Les mots, les virgules, la vie qui errent dans les poèmes de Pouchkine

Je nous revois rentrer à deux, quand on ruisselait ensemble à la recherche de

chemins rares

J’aimerais te revoir sans dire adieu, pour me rappeler qu’avec toi c'était fou

comme j’aimais rire

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Ik zoek het kind dat in mij verdwaald is en het leven verheerlijkt met een...

onschuldige glimlach

Ik probeer mijn diepten te roeren waar de echo van huiveringwekkende herinneringen resoneert

Ik probeer te vluchten naar het onbekende, naar zonnige dromen die men niet doet

kan die avond

Ik ben op zoek naar je geur bij een voorbijganger die ik nooit meer zal zien

leven

Als een stille bloei groeiden we alleen en apart

Een ongeluk met een van je gedachten is geen toeval meer

Je bent onhandig als een haastig kind

Maar ik vergeef je omdat je me van deze afgrond hebt gered

Als je tegen me praat, luister ik graag naar je, dat waren de laatste woorden die je had

uitgesproken

Als je tegen me praat, luister ik graag naar je, dat waren de laatste woorden die je had

uitgesproken

Ik heb een onderaards verlangen om onder je lendenen te gaan duiken

Maar ik ben op zoek naar wat er wordt gezegd aan de rand van je sleutelbeenderen

Mijn gezond verstand, werd vertrapt door een kudde gevoelens

Hoeveel van mijn geschriften zullen onbekend blijven?

Nu ik erover nadenk, de meeste heb ik aan jou opgedragen

Omdat je zo verleidelijk leek als een geheim

Ik ben op zoek naar de avondlichten die je glimlach zullen verlichten

Woorden, komma's, zwervend leven in Poesjkins gedichten

Ik zie ons tweeën thuiskomen, toen we samen aan het streamen waren op zoek naar

zeldzame paden

Ik zou je graag weer willen zien zonder afscheid te nemen, om mezelf eraan te herinneren dat het met jou gek was

wat hield ik ervan om te lachen

Als je tegen me praat, luister ik graag naar je, dat waren de laatste woorden die je had

uitgesproken

Als je tegen me praat, luister ik graag naar je, dat waren de laatste woorden die je had

uitgesproken