Le pays de ma chambre - Lonepsi

Entre le rêve et la lucidité

L’esprit vague est libre

Je vole au dessus de mes pensées sans pouvoir atterrir

Entre le rêve et la lucidité

L’esprit vague est libre

Je vole au dessus de mes pensées sans pouvoir atterrir

Je pourrais peupler à moi seul le pays de ma chambre

Accueillir les secondes qui orchestrent les battements de ma vie

Survivre à la saveur infernale qui parfume l’absence

Me saisir des émotions qui débordent en moi dans mon navire

Recevoir chaque climat qui pénètre l’air

Comme s’il m’avait éternellement manqué

Cette pièce me permet de taire des blessures qui allaient s’enclencher

La constance du temps m'énerve mais les murs de ma chambres soutiennent des

toiles remplies d’histoires que j’examine sans faire exprès

De cette manière les heures qui passent n’ont plus d’importance seul, idame (?

), seul, j’inhale tout ce qui pourrait devenir

Ma lampe éclaire et démêle ce que la lumière du jour ne veut me dire qu'à moitié

Elle illumine le plafond abîmé

Me rappelant que le ciel lui non plus n’est pas parfait

Entre le rêve et la lucidité

L’esprit vague est libre

Je vole au dessus de mes pensées sans pouvoir atterrir

Comme un oiseau égaré qui s’efforce de retrouver son nid

Comme un pilote un soir de brume errant dans la piste inaccessible

Entre le rêve et la lucidité

L’esprit vague est libre

Je vole au dessus de mes pensées sans pouvoir atterrir

Entre le rêve et la lucidité

L’esprit vague est libre

Je vole au dessus de mes pensées sans pouvoir atterri

Tussen droom en luciditeit

De vage geest is vrij

Ik vlieg boven mijn gedachten zonder te kunnen landen

Tussen droom en luciditeit

De vage geest is vrij

Ik vlieg boven mijn gedachten zonder te kunnen landen

Ik zou in mijn eentje het land van mijn kamer kunnen bevolken

Verwelkom de seconden die de beats van mijn leven orkestreren

Overleef de helse smaak die afwezigheid smaakt

Grijp de emoties die in mij overlopen in mijn schip

Ontvang elk klimaat dat in de lucht komt

Alsof ik hem voor altijd heb gemist

Met dit stuk kan ik wonden dempen die op het punt stonden te beginnen

De constantheid van de tijd irriteert me, maar de muren van mijn kamers ondersteunen

doeken vol verhalen die ik onderzoek zonder het expres te doen

Op deze manier doen de uren die verstrijken er niet meer alleen toe, dammen (?

), alleen, adem ik alles in wat zou kunnen worden

Mijn lamp verlicht en ontrafelt wat daglicht me maar half wil vertellen

Ze verlicht het beschadigde plafond

Herinner me eraan dat de lucht ook niet perfect is

Tussen droom en luciditeit

De vage geest is vrij

Ik vlieg boven mijn gedachten zonder te kunnen landen

Als een verdwaalde vogel die zijn nest probeert te vinden

Als een piloot op een mistige avond die over het ontoegankelijke spoor dwaalt

Tussen droom en luciditeit

De vage geest is vrij

Ik vlieg boven mijn gedachten zonder te kunnen landen

Tussen droom en luciditeit

De vage geest is vrij

Ik vlieg boven mijn gedachten zonder te kunnen landen