Réclamation de prime - La Rumeur

File-moi

Mon blé mon poids

En or, en briques ou en coupures fissa

Puisque tu me l’dois

Aigrefin sans foi qui m’a grugé plus d’une fois

Qu’j’ai couvert autrefois

Relève-toi, épargne-moi ton catéchisme en bois

Tes prières au pluriel, tes lettres au Père Noël

Pour être sauvé des poubelles par des promesses et du miel

Essuie ton rimmel, t’es d’un ennui mortel

Triste clown de salon, trop bon avec les cons

Tu parles d’un champion, faut s’méfier des morpions

Qui ont des queues d’scorpions

J’viens relever l’crédit

Pas m’fendre d’un cri d’amour pour la patrie

J’veux pas qu’on devienne amis

J’reste debout, j’vais bien

Range ton strapontin, ton fauteuil en rotin

Range aussi ta main, tu m’les brises putain

Et puis tu miaules à perte

Plus d’partie offerte

De quoi tu m’parles?

Quand il neige on dessale

Quand on mâche on avale

J’veux rien en gage surtout pas ta montre suisse

J’parie qu’elle est factice

Ni cadeau ni service, j’suis ni ton frère ni ton fils

Ecoute voilà, finis ton repas

Fais ton mea-culpa, j’suis un mec sympa

Arrangeant mais rétif, j’ferai pas une manif

J’ai rangé mon canif mais tu connais mes tarifs

Et vu c’que j’file aux impôts, t’es sous embargo

Qu’est-ce c’est c’t enfumage, j’sais qu’t’es pas au chômage

T’as pris un héritage

Tu caches un magot gros comme un cargo

Trouve moi détestable, exécrable

Trop mal rasé, pince comme un crabe

Mais vide tes poche sur cette putain d’table

Et file-moi

Mon blé mon poids

En briques, en or ou en coupures fissa

Puisque tu me l’dois

Aigrefin sans foi qui m’a grugé plus d’une fois

Et qu’j’ai couvert autrefois

File-moi

Mon blé mon poids

En briques, en or ou en coupures fissa

Puisque tu me l’dois

Aigrefin sans foi qui m’a grugé plus d’une fois

Et qu’j’ai couvert autrefois

File-moi

File-moi

Geef mij

mijn tarwe mijn gewicht

In goud-, baksteen- of fissa-sneden

Omdat je me iets schuldig bent

Trouweloos stukje dat me meer dan eens heeft bedrogen

Dat ik ooit gedekt heb

Sta op, bespaar me je houten catechismus

Je meervoudsgebeden, je brieven aan de kerstman

Om gered te worden van de vuilnisbakken door beloften en honing

Veeg je rimmel af, je verveelt je dood

Trieste salonclown, te goed met schokken

Je hebt het over een kampioen, pas op voor krabben

Wie hebben schorpioenstaarten

Ik kom om de eer te verhogen

Breek me niet met een kreet van liefde voor het vaderland

Ik wil niet dat we vrienden worden

Ik blijf op, het gaat goed

Zet je springstoel weg, je rotan stoel

Doe ook je hand weg, je breekt ze verdomme

En dan miauw je met verlies

Geen spel meer aangeboden

Waar heb je het met mij over?

Als het sneeuwt ontzilten we

Als we kauwen, slikken we

Ik wil niets als een belofte, vooral niet je Zwitserse horloge

Ik wed dat ze nep is

Geen geschenk of dienst, ik ben noch je broer noch je zoon

Luister hier, maak je maaltijd af

Doe je mea culpa, ik ben een aardige vent

Regelen maar rusteloos, ik doe geen demonstratie

Ik heb mijn zakmes opgeborgen, maar je kent mijn tarieven

En gezien wat ik aangifte voor belastingen, heb je een embargo

Wat is het rokerig, ik weet dat je niet werkloos bent?

Je nam een ​​erfenis

Je verbergt een schat zo groot als een vrachtschip

Vind me verfoeilijk, afschuwelijk

Te ongeschoren, knip als een krab

Maar leeg je zakken op deze verdomde tafel

En geef me een lift

mijn tarwe mijn gewicht

In bakstenen, goud of fissa sneden

Omdat je me iets schuldig bent

Trouweloos stukje dat me meer dan eens heeft bedrogen

En dat heb ik ooit gedekt

Geef mij

mijn tarwe mijn gewicht

In bakstenen, goud of fissa sneden

Omdat je me iets schuldig bent

Trouweloos stukje dat me meer dan eens heeft bedrogen

En dat heb ik ooit gedekt

Geef mij

Geef mij