Que tremblent les feuilles mortes - La Rumeur

Les récits des longues nuits d’errance, les plus rances

Décrètent le goût du jour, la Rumeur, le retour

Car elle respire toujours

Il y a les pour, il y a les sourds, et c’est comme ça depuis la nuit des temps

Alors on sème puis on récolte, tu laboures

Tu sais, nous sommes l’avenir et le présent

Nés d’une hérésie et d’une polémique

Avec les gardiens des plus grosses diarrhées de la pensée unique

Quelle qu’en soit l’issue, bonne ou tragique

Putain d’musique, musique de putains

Restez au tapin, nous serons au trafic

Car nos silences sont vos gémissements

Nos armes, vos déguisements

Moi turbulent, toi grosse arnaque

Tu crois qu’j’débarque en quelque sorte

Entends-tu grincer le bruit des portes?

(Entends-tu grincer le bruit des portes?)

Que tremblent les feuilles mortes

(Que tremblent les feuilles mortes)

La Rumeur, ce poison

La signature d’un son chargé en plomb

Jouer des coudes ou du couteau

Jouer serré, jouer gros

Son calbut', sa veste

Jouer pour la beauté du geste

Pour l’honneur, c’qu’il en reste

Pour un gosse égaré qui connaît tout tes textes

Suis-je naïf, vieux jeu ou les deux?

Hors du coup, sans marche ni pneu

De la vague, sur la crête ou dans l’creux

J’vais vous faire un aveu

Comme ma queue, mes rimes ont des yeux

Et cette musique vaut mieux que ce qu’une ribambelle de cloportes a fait d’elle

La rime et l’pavé, la plume dans la plaie

Le pied dans la porte, des trousseaux d’fausses clés pour la prise du palais

La Rumeur sait prêter argent et main forte

Pour qu'à la saison des poubelles tremblent les feuilles mortes

Verhalen van lange zwervende nachten, de meest ranzige

Besluit de smaak van de dag, het gerucht, de terugkeer

Omdat ze nog ademt

Er zijn de profs, er zijn de doven, en dat is al zo sinds het begin der tijden

Dus we zaaien, dan oogsten we, jij ploegt

Je weet dat wij de toekomst en het heden zijn

Geboren uit ketterij en controverse

Met de bewakers van de grootste diarree van de unieke gedachte

Wat de uitkomst ook is, goed of tragisch

Verdomde muziek, verdomde muziek

Blijf ons volgen, we zitten in het verkeer

Omdat onze stiltes jouw gekreun zijn

Onze wapens, jouw vermommingen

Ik turbulent, jij grote oplichter

Denk je dat ik op de een of andere manier eruit kom?

Hoor je het kraken van deuren?

(Hoor je het kraken van de deuren?)

Dat de doden beven?

(Laat de dode bladeren beven)

Gerucht, dit gif

De signatuur van een met lood beladen geluid

Elleboog of mes

Speel strak, speel groot

Zijn calbut', zijn jas

Speel voor de schoonheid van het gebaar

Voor de eer, wat er nog van over is

Voor een verloren kind dat al je teksten kent

Ben ik naïef, ouderwets of allebei?

Uit de weg, geen trappen of banden

Van de golf, op de top of in de trog

Ik zal je een bekentenis doen

Net als mijn staart hebben mijn rijmpjes ogen

En deze muziek is meer waard dan wat een stel pissebedden ervan heeft gemaakt

Het rijm en de stoep, de veer in de wond

De voet tussen de deur, sets valse sleutels voor de verovering van het paleis

The Rumour weet hoe hij geld moet lenen en heeft een sterke hand

Zodat in het afvalseizoen de dode bladeren beven