Paris nous nourrit, Paris nous affame - La Rumeur

Bienvenue dans ce monde ivre, au milieu des rondes de nuit, sa race

Qui aiment me suivre à la trace

Repérable parmi cent quand la musique de mes semblables

S’entasse dans la boîte à gants

Quelques rayures sur mon fer ne m’empêcheront pas de rouler

Toi qui n’a rien trouvé de plus intelligent à faire

Bienvenue dans ce monde ivre, là où il va falloir me suivre

En stress j’en conviens, ici les feux de détresse ne sont jamais éteints

Étonnamment serein malgré le cheminement des douilles

Et des embrouilles d’un autre degré

25 plaques sur jantes rutilantes cousin

Je ne jugerai pas ce que tu claques et où tu te planques

Pour remonter la pente sans les moindres pépins

Paris aussi me nourrit de ce qui brille et m’affame

Moi et ma famille avec ce que je crame à brûler des toxines

Parfois en bitumant puis recracher la nicotine des pots d'échappement

Bienvenue dans ce monde ivre, respire et fais ton testament

Dis à cette connasse de vie, vas-y on reste amants

Devant la faux du squelette, y’a plus de place pour les désistements

Et les fossoyeurs creusent constamment

Paris pollué avec du pus dans les artères

J’ai vu son putain de cancer évoluer

Et dans ses poches trouées Durex et Subutex

Cherche pas à trouver d’où vient la saleté du texte

Inspirée du contexte qui pue l’hostilité, la criminalité

Bienvenue dans ce monde ivre, Paris nous gave et nous prive sur chacune de ses

rives, soit tu restes une épave, soit tu vis sur le qui-vive

Sais-tu à quoi on se livre pour essayer de survivre jusqu’au signal

Quand résonnent les tambours et les cuivres?

Puisqu’ici dans la zone tous les jours ça arrive

Et malgré tous nos chromosomes récidivent

Tout à portée de mains, rien entre les mains, Paris nous nourrit,

Paris nous affame, Paris nous tient.

Et si tes neurones peuvent suivre,

bienvenue dans ce monde ivre

Et si Paris nous nourrit jusqu'à la gueule, je ne suis pas le seul

Les bouches pleines se retiennent ou bien dégueulent

Et à l’accueil, les serpillières se dévoilent faibles

En quête de quoi rassasier leur soif du bout des lèvres

Paris crève, Paris affame aussi, Paris rejette les affamés de la nuit

Remontrance musclée, remettre les ecchymoses droites

Les balafres sont retaillées et les genoux se déboîtent

Au bout de dix marques, un gain de vie en en retour

On te charcle les côtes, une cicatrice fait le tour

Tout le monde court et peu de perspectives

Une clef de bras et bienvenue dans ce monde ivre

De ce côté-ci Paris regorge de cages pleines

Sales comme cet énorme égout qu’on appelle la Seine

Faire son trou en se palpant le pouls sous les jupons de laine de cette putain

mondaine, sans même lui bouffer la couenne

Que du bon engrais pour ma graine de schizophrène

Paris me bout sous le crâne, Paname nous affame

Nous épluche des poches à l’os, des couilles à l'âme

Dans l’urine ou l’urée et le chômage de longue durée

Ses rejets de fumée n’oublient jamais de parfumer les vies au rabais à dégager

vers ces couronnes, en 3, 4, 5ème, 6ème zone

C’est comme ça qu’elle traite son arthrose et ses névroses

Qu’elle se paye son Bottom, son crack, son Valium

Paris me colle au cul, me coule au cœur comme un cholestérol fumeur,

et pourtant j’en ai pincé à ces rares heures où cette salope fut comme une

sœur

Tout à portée de mains, rien entre les mains, Paris nous nourrit,

Paris nous affame, Paris nous tient.

Et si tes neurones peuvent suivre,

bienvenue dans ce monde ivre

Welkom in deze dronken wereld, midden in de nacht, zijn race

Wie wil mij volgen

Herkenbaar onder honderd als de muziek van mijn kameraden

Opgestapeld in het handschoenenkastje

Een paar krassen op mijn strijkijzer houden me niet tegen om te rollen

Jij die niets slimmers kon vinden om te doen

Welkom in deze dronken wereld, waar je me moet volgen

In stress ben ik het ermee eens, hier zijn de alarmlichten nooit gedoofd

Verrassend sereen ondanks socket routing

En problemen van een andere graad

25 borden op glimmende neefranden

Ik zal niet beoordelen wat je knalt en waar je je verstopt

Om de helling te beklimmen zonder de minste problemen

Parijs voedt me ook met wat schijnt en verhongert me

Ik en mijn familie met wat ik verbrand, brandende gifstoffen

Soms bituminiserend en dan de nicotine uit de uitlaten spugen

Welkom in deze dronken wereld, adem en maak je testament

Vertel die bitch van het leven, ga je gang, we blijven geliefden

Voor de zeis van het skelet is er meer ruimte voor opnames

En de doodgravers zijn constant aan het graven

Parijs vervuild met pus in de slagaders

Ik zag zijn verdomde kanker evolueren

En in zijn Durex en Subutex gatenzakken

Probeer niet te vinden waar het vuil in de tekst vandaan komt

Geïnspireerd door de context die stinkt naar vijandigheid, criminaliteit

Welkom in deze dronken wereld, Parijs propt ons vol en berooft ons van elk van zijn

kusten, of je blijft een wrak of je leeft op je hoede

Weet je wat we doen om te proberen te overleven tot het signaal?

Wanneer klinken de drums en het koper?

Want hier in de zone gebeurt het elke dag

En ondanks al onze chromosomen hervallen

Alles bij de hand, niets tussen handen, Parijs voedt ons,

Parijs hongert ons uit, Parijs houdt ons vast.

En als je neuronen kunnen volgen,

welkom in deze dronken wereld

En als Paris ons tot aan de snuit voedt, ben ik niet de enige

Volle monden tegenhouden of kotsen

En bij de receptie blijkt dat de dweilen zwak zijn

Op zoek naar iets om hun dorst te lessen met lippendienst

Parijs sterft, Parijs verhongert ook, Parijs verwerpt de hongerigen van de nacht

Gespierde waarschuwingen, zet de blauwe plekken recht

De littekens worden opnieuw gesneden en de knieën zijn ontwricht

Na tien punten, levenswinst in ruil

Je ribben worden verkoold, een litteken gaat rond

Iedereen rent en weinig vooruitzichten

Een armbar en welkom in deze dronken wereld

Aan deze kant staat Parijs vol met volle kooien

Vies zoals dat enorme riool genaamd de Seine

Haar gaatje maken door haar pols te voelen onder de wollen onderrokken van deze hoer

socialite, zonder zelfs maar zijn korst te eten

Wat een goede meststof voor mijn schizofreen zaad?

Parijs kookt onder mijn schedel, Parijs hongert ons uit

Pelt ons van de zakken tot op het bot, van de ballen tot de ziel

In urine of ureum en langdurige werkloosheid

Zijn rookafvoer vergeet nooit om levens met korting te parfumeren om te wissen

naar deze kronen, in 3, 4, 5e, 6e zone

Zo gaat ze om met haar artritis en haar neuroses

Laat haar haar Bottom, haar crack, haar Valium kopen

Paris plakt aan mijn kont, stroomt door mijn hart als een rokende cholesterol,

en toch was ik verliefd op die zeldzame uren dat die teef zo ​​was als een...

zus

Alles bij de hand, niets tussen handen, Parijs voedt ons,

Parijs hongert ons uit, Parijs houdt ons vast.

En als je neuronen kunnen volgen,

welkom in deze dronken wereld