Espoir abstrait - La Rumeur

Ouais ouais

La Rumeur

2015, putain

Putain comment ça passe vite

Hein mon frère

Mais bon t’as vu on est là

On charbonne

Ma rue un film d’action

Un polar, un thriller ou un dramatique

Là où même la fiction n’a rien d’fantastique

Etat critique entre la nuit et le jour

Habitué des ombres ayant grandi dans le contrejour

Ou dans le contrebas, là où on s’en contrefout

Vas savoir qui de la crise accuse le contrecoup

C’est couru d’avance, cousu de barbelés

Du réchauffé au goût de surgelé

Que le surfeur des terrains vagues sans les cheveux dans l’vent

Très peu verni quand la vie agit comme un dissolvant

Qui veut nous donner des leçons, nous les sales garçons

Qui sur la discipline faisons du cheval d’arçon

Autant d’orgueil que de sang versé au quai d’Orsay

Autant de haine que de bavures au quai des Orfèvres

J’te jure, tu veux savoir ce que dit l’autopsie

T’as qu'à fouiller mes récits qui n’respirent que l'épilepsie

J’aimerais vivre bien et respirer l’air sain

Malgré mes nuits peuplées d’oursins dans mon traversin

Tu veux du sport extrême

Vivre d’espoir abstrait

J’aimerais vivre bien et respirer l’air sain

Vivre bien, vivre bien

Espoir abstrait, espoir abstrait

Espoir abstrait, espoir abstrait

Qui me parle de trajectoires

On pleure nos vies au fond d’un crachoir

Pleure des lames de rasoir la tête dans un entonnoir

Bref, on a la gueule du boulevard Rochechouart le soir

Dans le 3 heures, 18ème, rue des derniers

A traîner son spleen retrouvé dans un vide-grenier

Si peu d’espace pour réfléchir

Et dix millions d’raisons d’fléchir

J’sais pas si tu peux en saisir l’urgence

Le silence de la violence, les turbulences de la conscience

Le tout rythmé par les sirènes d’ambulance

Deux chemins qui s'écrivent en sens inverse

Y a pas qu’l’averse qui nous traverse

Mais la perspective de vivre en autarcie

Et l’regard noirci, s’taper du képi farci, ah non merci

Noctambule et sang qui coagule

Encore une histoire sans fin ni préambule

Jaaa Jaaa

het gerucht

2015 neuken

Damn wat gaat het snel

Hey mijn broer

Maar hé, zie je, we zijn er

wij kolen

Mijn straat een actiefilm

Een thriller, een thriller of een drama

Waar zelfs fictie niets fantastisch is

Kritieke toestand tussen dag en nacht

Gewend aan schaduwen die in tegenlicht zijn gegroeid

Of beneden waar het ons geen moer kan schelen

Weet wie van de crisis de terugslag beschuldigt

Het is een uitgemaakte zaak, genaaid met prikkeldraad

Van opgewarmde tot bevroren smaak

Dan de surfer van de woestenijen zonder de haren in de wind

Heel weinig glans als het leven als een oplosmiddel werkt

Wie wil ons vieze jongens leren

Wie op discipline doet paard met bogen?

Zoveel trots als bloedvergieten op de Quai d'Orsay

Zoveel haat als blunders op de Quai des Orfèvres

Ik zweer dat je wilt weten wat de autopsie zegt

Je hoeft alleen maar te zoeken in mijn verhalen die alleen epilepsie ademen

Ik wil graag goed leven en schone lucht inademen

Ondanks mijn nachten bevolkt door zee-egels in mijn bolster

Je wilt extreme sporten

Leven in abstracte hoop

Ik wil graag goed leven en schone lucht inademen

Leef goed, leef goed

Abstracte hoop, abstracte hoop

Abstracte hoop, abstracte hoop

Wie vertelt mij over trajecten?

We huilen ons leven op de bodem van een kwispedoor

Huil scheermesjes hoofd in een trechter

Kortom, we hebben 's avonds het gezicht van de boulevard Rochechouart

In de 3 uur, 18e, straat van de laatste

Slepen met zijn milt gevonden in een garage sale

Zo weinig ruimte om na te denken

En tien miljoen redenen om te buigen

Ik weet niet of je de urgentie kunt begrijpen

De stilte van geweld, de turbulentie van het geweten

Allemaal onderbroken door ambulancesirenes

Twee paden die in tegengestelde richting schrijven

Het is niet alleen de stortbui die ons overspoelt

Maar het vooruitzicht om in zelfvoorziening te leven

En de zwartgeblakerde blik, het raken van de gevulde kepi, ah nee dank je

Nachtbraker en stollend bloed

Weer een verhaal zonder einde of inleiding