Woman (reading) - La Dispute

You in the living room

You on a Tuesday afternoon

A breeze seen when the curtains move

You by the window with both feet up on the couch

Where you sit and you read and I watch you

From the office the sunlight frames your silhouette

I think of lighting fireworks, I think of pirouettes

I idly write down observations on the scene

Like do the blueprints name the rooms alone?

Do we name them on our own?

We hardly live in there

You with a book propped on your knees

A breeze seen in your coffee steam

I’m in the office thinking back to rules of poetry

It’s fourteen lines, the last two rhyme, what does pentameter mean?

You in the living room

Legs bent at forty-five degrees

I write AB AB, try to find your rhyme scheme

I look for objects on the desk with which to sculpt your image best

What would I name this could I paint it

«Woman (reading)?""Girl (at rest)?»

I remember it so well watching you shifting your weight,

turning the page, I can see it all there

Inside a living room where only I live and never go in

A role in name alone

And I pause where I am for a second when I hear your name

Sometimes I think I see your face in improbable places

Do those moments replay for you?

When I’m suddenly there and then won’t go away

When you’re sitting in the living room reading for the afternoon

Do you put your book down look and try to find me there?

Sometimes I think of all the people who lived here before us How the spaces in the memories you make change

the room from just blueprints

To the place where you live

When you leave here

When you go from a home

You take all that you own but the memories echo

On hardwood floor in the living room

Tore the carpet the scratches below that we found

And the wine stain on the couch

We got drunk and decided we’d still try to move it around

And I can’t tell what the difference is between the

ones that we made and the ones that we didn’t make

They all conjure images still

Where you sit and you read in the sunlight aware that I watch

And I live alone now

Save for the echoes

I live alone now

Save for the echoes

Jij in de woonkamer

Jij op een dinsdagmiddag

Een briesje gezien wanneer de gordijnen bewegen

Jij bij het raam met beide voeten omhoog op de bank

Waar je zit en je leest en ik kijk naar je

Vanuit kantoor omlijst het zonlicht je silhouet

Ik denk aan vuurwerk afsteken, ik denk aan pirouettes

Ik noteer doelloos observaties ter plaatse

Zoals noemen de blauwdrukken alleen de kamers?

Noemen we ze zelf?

We wonen er bijna niet

Jij met een boek op je knieën

Een briesje in je koffiestoom

Ik ben op kantoor en denk terug aan de regels van poëzie

Het zijn veertien regels, de laatste twee rijmen, wat betekent pentameter?

Jij in de woonkamer

Benen gebogen op vijfenveertig graden

Ik schrijf AB AB, probeer je rijmschema te vinden

Ik zoek naar voorwerpen op het bureau waarmee ik je afbeelding het beste kan vormgeven

Hoe zou ik dit noemen, zou ik het kunnen schilderen?

«Vrouw (lezen)?" "Meisje (in rust)?"

Ik herinner me het zo goed om te zien hoe je je gewicht verschuift,

Als ik de pagina omsla, zie ik het daar allemaal

In een woonkamer waar alleen ik woon en nooit naar binnen ga

Alleen al een rol in naam

En ik pauzeer even waar ik ben als ik je naam hoor

Soms denk ik dat ik je gezicht op onwaarschijnlijke plaatsen zie

Worden die momenten voor jou herhaald?

Als ik er ineens ben en dan niet meer wegga

Als je 's middags in de woonkamer zit te lezen

Leg je je boek neer en probeer je me daar te vinden?

Soms denk ik aan alle mensen die hier voor ons woonden. Hoe de ruimtes in de herinneringen die je maakt veranderen

de kamer van gewoon blauwdrukken

Naar de plaats waar je woont

Als je hier weggaat?

Wanneer je vanuit een huis gaat

Je neemt alles wat je bezit, maar de herinneringen echoën

Op hardhouten vloer in de woonkamer

Scheurde het tapijt de onderstaande krassen die we vonden

En de wijnvlek op de bank

We werden dronken en besloten dat we het toch zouden proberen te verplaatsen

En ik kan niet zeggen wat het verschil is tussen de

degenen die we hebben gemaakt en degenen die we niet hebben gemaakt

Ze roepen allemaal nog beelden op

Waar je zit en je leest in het zonlicht, me ervan bewust dat ik kijk

En ik woon nu alleen

Bewaar voor de echo's

Ik woon nu alleen

Bewaar voor de echo's