The Most Beautiful Bitter Fruit - La Dispute

After sundown, before sleeping, I am the worst of me.

I am a mess of these

Old themes and the murmur of half-dreams whisper seductively and

Stage scenes.

It’s fear fiction, these visions, caught somewhere between delusion and

prophesy.

What I haven’t done, what I’ve wanted to, and what I fear you have

Becomes reality here.

Bright lights in the young night keep to the beat.

A classic party scene, crowded and interesting.

No love, no life, no history.

Just touch, just chemistry, just

A roaring undercurrent simple and sensory.

Young bodies, warm skin, perfect symmetry and

It’s a moment, harmless.

It’s energy.

It’s like medicine,

It’s self-discovery.

See, all the secrets I keep, why are they secrets?

No pauses, not a second guess.

First a swaying then a stumble then a swagger.

They’re just movements towards feeling.

It doesn’t matter

Neither hesitates to carry on a kind of energy,

Sweat and block out everything to

Find every aperture and compel the animal parts.

Fan flames, taste fruit, taste bitter fruit.

Just trying to learn how all the wires in the body work.

Just trying to feel it out, it’s like medicine.

Trap the healing in whatever bed they end up in.

And when the feeling hits.

And in that moment sparks and harps play out

A sweeping melody through fog and fantasy

And in that moment there’s an honesty instinctive and pure but

It departs like it came, rapid and bearing no more

Than fleeting ecstasy of natural harmony.

They fear the notes being played and try to sing along.

Don’t be ashamed, be free to the feeling.

Don’t be ashamed, keep feeling.

But find it: a body that makes sense.

I’ve felt it.

Na zonsondergang, voor het slapengaan, ben ik de slechtste van mij.

Ik ben een puinhoop van deze

Oude thema's en het geruis van halve dromen fluisteren verleidelijk en

Toneelscènes.

Het is angstfictie, deze visioenen, ergens gevangen tussen waanvoorstellingen en...

profeteren.

Wat ik niet heb gedaan, wat ik wilde en wat ik vrees dat jij hebt gedaan?

Wordt hier realiteit.

Felle lichten in de jonge nacht blijven op het ritme.

Een klassieke feestscène, druk en interessant.

Geen liefde, geen leven, geen geschiedenis.

Gewoon aanraken, gewoon chemie, gewoon

Een brullende onderstroom eenvoudig en zintuiglijk.

Jonge lichamen, warme huid, perfecte symmetrie en

Het is een moment, ongevaarlijk.

Het is energie.

Het is als medicijnen,

Het is zelfontdekking.

Kijk, alle geheimen die ik bewaar, waarom zijn ze geheimen?

Geen pauzes, geen tweede gok.

Eerst een zwaai, dan een struikelblok en dan een branie.

Het zijn slechts bewegingen in de richting van gevoel.

Het maakt niet uit

Geen van beiden aarzelt om een ​​soort van energie voort te zetten,

Zweet en blokkeer alles om

Vind elke opening en dwing de dierlijke delen.

Waaiervlammen, proef fruit, proef bitter fruit.

Ik probeer gewoon te leren hoe alle draden in de carrosserie werken.

Ik probeer het gewoon te voelen, het is als een medicijn.

Zet de genezing vast in het bed waarin ze terechtkomen.

En wanneer het gevoel toeslaat.

En op dat moment klinken vonken en harpen

Een meeslepende melodie door mist en fantasie

En op dat moment is er een instinctieve en pure eerlijkheid maar

Het vertrekt zoals het kwam, snel en niet meer dragend

Dan vluchtige extase van natuurlijke harmonie.

Ze zijn bang voor de noten die worden gespeeld en proberen mee te zingen.

Schaam je niet, wees vrij voor het gevoel.

Schaam je niet, blijf voelen.

Maar vind het: een zinnig lichaam.

Ik heb het gevoeld.