Why It Scares Me - La Dispute

At times I’ve shouted out unprovoked, at the world and you

Just to see if the people around me react

Sometimes I think they’re all acting

At times I’m scared that I’m acting too.

Like

My movements or stage directions?

Was that a change in topic or a beat in a scene?

Have I been taking my emotional cues from a script I wrote at sixteen?

Maybe I just think about it all so much

That that the fear stays close to all the ghosts I’ve touched

Makes me question

Was it love or just lust?

Caked in blood or old rust?

I don’t know

Don’t we remember all the moments we remember the best

Framed in poems and in pictures, sang aloud in refrains?

Does this cycle of pain and disdain for the past

Not work exactly the same?

Maybe it’s just as much about what comes our way as it is how we react

Just as much about the things that we’ve still got as it is about the things we

lack

I know, we won’t always keep around those we feel we need-

Some are fading in frames, some were born to leave-

But if we’re still here, and we still breathe

At least we’ve still got time to figure it out

To know what to do

To know how to feel

Know the things that I’ve been making up inside my head

And to know what’s real

I want to believe that the way I am is just the way it goes

For the things that came, not the things I chose to come

I want to know if I had any control

I want to know if it’d comfort me

And if my heart just stops, pack my memories in it-

I want to know all the love I’ve got

And if my heart just stops, keep me alive for a minute-

I want to know if a curtain drops

Soms heb ik niet uitgelokt, naar de wereld en naar jou geschreeuwd

Gewoon om te zien of de mensen om me heen reageren

Soms denk ik dat ze allemaal acteren

Soms ben ik bang dat ik ook acteer.

Leuk vinden

Mijn bewegingen of regieaanwijzingen?

Was dat een verandering van onderwerp of een beat in een scène?

Heb ik mijn emotionele signalen overgenomen van een script dat ik op mijn zestiende schreef?

Misschien denk ik er gewoon zo veel over na

Dat de angst dicht bij alle geesten blijft die ik heb aangeraakt

Doet me vragen

Was het liefde of gewoon lust?

Aangekoekt in bloed of oude roest?

Ik weet het niet

Herinneren we ons niet alle momenten die we ons de beste herinneren?

Ingelijst in gedichten en in foto's, hardop gezongen in refreinen?

Is deze cyclus van pijn en minachting voor het verleden?

Niet precies hetzelfde werken?

Misschien gaat het net zo goed om wat er op ons pad komt als om hoe we reageren

Net zo veel over de dingen die we nog hebben als over de dingen die we hebben

gebrek

Ik weet het, we zullen niet altijd in de buurt blijven van degenen die we denken nodig te hebben...

Sommige vervagen in frames, sommige zijn geboren om te vertrekken-

Maar als we hier nog zijn en we ademen nog steeds

We hebben tenminste nog tijd om erachter te komen

Om te weten wat u moet doen

Om te weten hoe je je moet voelen

Weet wat ik in mijn hoofd heb verzonnen

En om te weten wat echt is

Ik wil geloven dat zoals ik ben, precies is zoals het gaat

Voor de dingen die kwamen, niet de dingen die ik koos om te komen

Ik wil weten of ik controle had

Ik wil weten of het me zou troosten

En als mijn hart stopt, stop dan mijn herinneringen erin...

Ik wil alle liefde weten die ik heb

En als mijn hart stopt, houd me dan een minuutje in leven...

Ik wil weten of een gordijn valt