Званый вечер - Катерина Голицына

Ты придёшь на склоне дня, молча сядешь у огня:

Снова в доме у меня — званый вечер.

Хлынет прошлое рекой, до тебя подать рукой,

Но поёт за упокой рваный ветер.

И опять, будто нож, полоснёт сердце ложь, ложь — разлучница.

Скажет — как ни крути, дважды в реку войти не получится.

Голос твой в тишине отзовётся из невозвращения.

Ты меня позови — не бывает любви без прощения!

Припев:

Расстаться, наверное, проще всего и время пусть нас рассудит…

Но знай, что уже никогда никого роднее меня не будет.

Наверное, всё можно забыть навсегда, и память, дай Бог, обманет…

Но знаю, что никто для меня никогда роднее тебя не станет.

Ход часов не унять, значит, скоро опять расставание.

Смолкнет песня моя, увеличивая расстояние.

Ты мне скажешь: «Прости…», ты захочешь уйти и не справишься.

На пороге слезы бросишь взгляд на часы и останешься.

Припев:

Расстаться, наверное, проще всего и время пусть нас рассудит…

Но знай, что уже никогда никого роднее меня не будет.

Наверное, всё можно забыть навсегда, и память, дай Бог, обманет…

Но знаю, что никто для меня никогда роднее тебя не станет.

Ты придёшь на склоне дня, молча сядешь у огня:

Снова в доме у меня — званый вечер…

Je komt op de helling van de dag, stil bij het vuur zitten:

Weer in mijn huis - een feestje.

Het verleden zal stromen als een rivier, je hand bereiken,

Maar de verscheurde wind zingt voor vrede.

En nogmaals, als een mes, zal een leugen het hart doorsnijden, een leugen is een huisvrouw.

Hij zal zeggen - hoe je het ook bekijkt, je zult niet twee keer de rivier in kunnen.

Je stem zal in stilte echoën van non-return.

Je noemt me - er is geen liefde zonder vergeving!

Refrein:

Uit elkaar gaan is waarschijnlijk het gemakkelijkste en laat de tijd ons beoordelen...

Maar weet dat er nooit iemand dierbaarder zal zijn dan ik.

Waarschijnlijk kan alles voor altijd worden vergeten, en het geheugen, God verhoede, zal bedriegen ...

Maar ik weet dat niemand mij ooit dierbaarder zal zijn dan jij.

De klok is niet te stoppen, wat betekent dat er binnenkort weer afscheid wordt genomen.

Mijn lied zal stil zijn en de afstand vergroten.

Je zult me ​​zeggen: "Het spijt me ...", je zult willen vertrekken en je zult het niet kunnen doen.

Op de drempel van een traan werp je een blik op de klok en blijf je staan.

Refrein:

Uit elkaar gaan is waarschijnlijk het gemakkelijkste en laat de tijd ons beoordelen...

Maar weet dat er nooit iemand dierbaarder zal zijn dan ik.

Waarschijnlijk kan alles voor altijd worden vergeten, en het geheugen, God verhoede, zal bedriegen ...

Maar ik weet dat niemand mij ooit dierbaarder zal zijn dan jij.

Je komt op de helling van de dag, stil bij het vuur zitten:

Weer in mijn huis - een feestje ...